اثربخشی آموزش برنامه تعامل مثبت والد-کودک به والدین کودک دارای اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی بر کاهش پرخاشگری
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 210
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPE-11-43_003
تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش برنامه تعامل مثبت والد-کودک بر پرخاشگری کودکان دارای اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی انجام شد. در پژوهش حاضر، از روش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل) استفاده شد. جامعه پژوهش، والدین کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی بودند که در سال ۱۳۹۸، به مراکز مشاوره مناطق ۱ و ۳ شهر تهران مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود و آزمودنیها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. در گروه آزمایشی، والدین تحت آموزش برنامه تعامل مثبت والد-کودک قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه علائم مرضی کودکان-CSI-۴ (گادو و اسپرافکین، ۱۹۹۴) پرسشنامه پرخاشگری کودکان (واحدی و همکاران، ۱۳۸۷) و پرسشنامه والد- کودک (پیانتا، ۱۹۹۴) بود. دادههای حاصل از آزمون تجزیه وتحلیل کوواریانس با استفاده از برنامه spss نسخه ۲۲ نشان داد که برنامه آموزش تعامل مثبت والد-کودک اثر معنی داری بر کاهش پرخاشگری کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی دارد (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج می توان جهت کنترل و پیش گیری از پرخاشگری به عنوان یکی از پیامدهای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان و توانمندسازی والدینشان در تعامل موثر با فرزندان، برنامه آموزشی تعامل مثبت والد-کودک را به والدین این کودکان آموزش داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کیومرث فرحبخش
دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران،ایران
آسیه شریعتمدار
استاد گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران،ایران
حسین سلیمی بجستانی
دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
نیلوفر تحقیقی احمدی
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران،ایران.