شناسایی آسیب های موجود در سکوی سه پایه توربین بادی دور از ساحل به روش انرژی کرنشی مودال

سکوهای دریایی در طول عمر مفید خود در معرض آسیب های مختلفی قرار می گیرند. این امر می تواند بهره برداری سازه را دچار مشکل کرده و در صورت رشد و افزایش خرابی باعث خسارات بیشتری در آینده گردد. معمولا محل و شدت آسیب در سازه ها نامشخص است، به همین جهت تلاشهای زیادی برای دست یابی به روشی دقیق، مطمئن و کم هزینه برای شناسایی آسیب در سازه های دریایی صورت گرفته است. روشهای شناسایی آسیب بر پایه پاسخ دینامیکی، یکی از روشهای غیر مخرب و کاربردی مطرح هستند. یکی از مهم ترین زیرشاخه های شناسایی آسیب بر اساس پاسخ دینامیکی سازه، روش انرژی کرنشی مودال است. در این مقاله با استفاده از روش انرژی کرنشی مودال به شناسایی مکان آسیب در یک سکوی سه پایه توربین بادی دور از ساحل پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که روش فوق الذکر دارای توانایی مناسبی در شناسایی مکان آسیب های تکی، هم با شدت کم و هم باشدت زیاد می باشد. همچنین، در حالتی که بیش از یک عضو از سازه دچار آسیب شوند، الگوریتم نوشته شده قادر به شناسایی مکان آسیب ها بوده، ولی ممکن است علاوه بر اعضای آسیب دیده، برخی دیگر از اعضا نیز شاخص آسیبی بزرگتر از یک را نشان دهند

کلیدواژه ها:

پایش سلامت ، ناحیه پاشش ، انرژی کرنشی مودال ، سکوی فراساحلی ، جکت