مالکیت خانوادگی، ترکیب هیات مدیره و کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

کیفیت گزارشگری مالی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای نظارت بر عملکرد مدیران است. در این پژوهش رابطه بین مالکیت خانوادگی، ترکیب هیات مدیره و کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. نمونه مورد بررسی شامل ۲۹ شرکت خانوادگی و ۶۴ شرکت غیر خانوادگی طی سال های ۱۳۸۰ الی ۱۳۸۸ . روش آماری مورد استفاده، مدل رگرسیون داد ههای ترکیبی به روش اثرات ثابت است.نتایج بیانگر این است که رابطه معناداری بین درصد اعضای غیرموظف هیات مدیره و کیفیت گزارشگری مالی وجود ندارد و مالکیت خانوادگی نیز تاثیر معناداری بر رابطه بین این دو متغیر ندارد. از بین متغیرهای کنترلی نیز اندازه هیات مدیره، یکسان نبودن رئیس هیات مدیره و مدیرعامل، نسبت بدهی، نوع حسابرس و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری تاثیر معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی ندارند و تنها نسبت بازده دارایی ها و اندازه شرکت دارای رابطه معناداری با کیفیت گزارشگری مالی هستند.

کلیدواژه ها:

مالکیت خانوادگی ، ترکیب هیات مدیره ، کیفیت گزارش گری مالی ، اثر خانوادگی.