ارزیابی تاثیر نسل های مختلف توابع تحریک زمان دوام در ساختمان های فولادی مجهز به میراگرهای جدید اصطکاکی دورانی

روش زمان دوام یک روش سریع و کارامد در بحث طراحی بر اساس عملکرد در سازه ها است. در این تحقیق، دو سازه ۱۵ و ۲۰ طبقه با ضعف عملکردی در سطح زلزله ۴۷۵ ساله توسط نسل جدید رکوردهای زمان دوام در نرم افزار SeismoStruct ارزیابی شد و نتایج با نسل دوم زمان-دوام و رکوردهای طبیعی زلزله مقایسه شد. منحنی زمان-دوام، عملکرد و زمان دوام سازه با میراگر را در مقایسه با سازه بدون میراگر به خوبی نشان داد. همچنین مشاهده شد رکوردهای نسل چهارم زمان دوام در جابجایی های غیرخطی نسبت به رکوردهای نسل دوم نتایج نزدیکتری به رکوردهای طبیعی مقیاس شده زلزله، نشان می دهند و برای قاب های مجهز به میراگر که زمان تناوب آنها کمتر از ۲ ثانیه بود نتایج دارای دقت مناسبی است در حالی که برای سازه های با زمان تناوب بیشتر از ۴ ثانیه هنوز کمی اختلاف مشاهده می شود. همچنین مشاهده شد پاسخ قاب های ۱۵ و ۲۰ طبقه با رکوردهای سری f ، ۵۰% با رکوردهای طبیعی اختلاف دارد در حالی که رکوردهای سری Kd دارای اختلاف کمتر از ۲۰% است. این نتایج، کیفیت و دقت رکوردهای نسل جدید زمان دوام را برای سازه های با زمان تناوب کمتر از ۳ ثانیه و دارای ضعف در عملکرد را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

میراگر اصطکاکی دورانی ، روش زمان دوام ، منحنی زمان دوام ، اتلاف انرژی ، ارزیابی لرزه ای