نقش مشارکت و سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار

در جهان کنونی، محتوا و صورت زندگی در ابعاد مختلف، شکلی فرهنگی به خود گرفته و ازهمین رو، اهمیت مدیریت فرهنگی بیش از پیش نمایان شده است. امروزه در کنار سرمایه های انسانی و اقتصادی، سرمایه دیگری به نام سرمایه اجتماعی(نیز مورد توجه قرار گرفته است. سرمایه اجتماعی، یا بعد معنوی یک اجتماع، میراثی تاریخی است که از طریق تشویق افراد به «همکاری» و «مشارکت» در تعاملات اجتماعی، قادر است به حل میزان بیشتری از معضلات موجود در آن اجتماع ، فائق آید و حرکت به سوی رشد وتوسعه شتابان اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ... را امکان پذیر سازد. در این بین مشارکت اجتماعی شامل موقعیت مشارکتی، عضویت مشارکتی، مشارکت مالی و مشارکت در تصمیم گیری با توسعه پایدار رابطه معناداری دارند. بدون شک توسعه اجتماعی مستلزم مشارکت های مردمی در ابعاد مختلف است و در واقع بدون مشارکت نمی توان به توسعه اجتماعی مردم محور، فراگیر و پایداری دست یافت. در فرایند توسعه اجتماعی، مشارکت آحاد جامعه مدنظر است و شهروندان قطع نظر از تعلقات قومی و علایق اعتقادی شان، امکان می یابند تا با توجه به صلاحیت و توانمندی ذهنی شان، در تمام پدیده ها و متغیرها اثرگذار باشند. این توسعه ابعاد گوناگونی دارد که عبارتند از: ابعاد اجتماعی، ابعاد اقتصادی و ابعاد زیست محیطی پژوهش های اولیه در مورد توسعه پایدار عمدتا بر مسایل مربوط به محیط زیست و مسایل اقتصادی متمرکز بودند، اما پایداری اجتماعی نیز به تدریج مورد پذیرش قرار گرفته و در دستور کار جوامع پایدار گنجانده شد. از سوی دیگر مشارکت شهروندی نیز از مسایلی است که در چند سال اخیر توجه بیشتری به آن می شود. توجه به مشارکت و تاکید بر نقش آن، یکی از عوامل اصلی توسعه در جوامع در حال توسعه می باشد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، سرمایه اجتماعی ، توسعه پایدار