بررسی طراحی اکولوژیکی منطقه ۱ شهر تهران با تاکید بر حفظ تعادل اندام های طبیعی شهر

بحران های محیط زیستی تهران با تاکید بر منطقه یک از مشکلات قابل توجه در کلان شهرها شناخته شده است. بخش عمده معضلات محیط زیستی موجود، ریشه در فقدان آگاهی لازم و ضعف فرهنگی در زمینه ارتباط انسان و طبیعت دارد و درواقع نوعی مشکل فرهنگی محسوب می شود. لذا نیازمند برنامه ای برای تقویت فرهنگ حفاظت از محیط زیست در سطح اقشار مختلف جامعه است . شهرهای اکولوژیک ، ازجمله مفاهیم نوینی هستند که در راستای شهر پایدار و برای رهایی یافتن از برخی مشکلات زیست محیطی و اجتماعی ارائه شده است. در این چارچوب، طراحی شهری به عنوان یکی از ابزارهای مهم برای پیگیری توسعه پایدار معرفی شده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی طراحی شهری اکولوژیکی با تاکید بر حفظ تعامل و تداوم اندام های طبیعی منطقه یک شهر است. پژوهش از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش تحقیق ترکیبی (ترکیب روش های تحلیل کمی و کیفی) است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و مصاحبه است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه از نوع بسته و مصاحبه ساختاریافته است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان شهرداری منطقه یک تهران تشکیل می دهد. روش نمونه گیری احتمالی از نوع طبقه بندی است. تکنیک تجزیه و تحلیل اطلاعات مدل چند معیاره تاپسیس است. معیارها بر اساس مبانی نظری و برنامه های تهیه شده از سوی شهرداری منطقه یک تدوین شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از معیارهای مورد ارزیابی شده تخریب باغ ها و فضاهای سبز طبیعی منطقه به منظور ساخت و سازها و تغییر کاربری زمین جایگاه اول را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

طراحی اکولوژیکی ، تهران ، منطقه یک ، اندام های طبیعی.