تاثیر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال های پسته در اثر* Fusarium solani

تنش خشکی یکی از عوامل اصلی کاهش رشد در گیاهان است و می تواند باعث افزایش شیوع بیماری های پوسیدگی ریشه در گیاهان گردد. در این تحقیق اثر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال های پسته ناشی ازFusarium solani در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در سه سطح رطوبتی(۸۰ درصد ظرفیت مزرعه= D۰، ۵۰ درصد ظرفیت مزرعه= D۱و ۲۵ درصد ظرفیت مزرعه= D۲) و سه سطح قارچ عامل بیماری (شاهد=F۰ و دو جدایه فوزاریوم= F۱ وF۲) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با شش تکرار اجرا گردید. نتایج حاصل از اندازه گیری شاخص های رشد و درصد کلنیزاسیون ریشه دانهال های پسته توسط عامل بیماری نشان داد که اثرات اصلی ناشی از مایه زنی عامل بیماری و تنش خشکی بر کلیه پارامترهای اندازه گیری شده در سطح ۱% معنی دار است. اثرات متقابل تنش خشکی با عامل بیماری بر کلیه صفات مورد بررسی به جز وزن خشک ریشه (معنی دار در سطح ۵%) در سطح ۱% معنی دار بودند. بر اساس نتایج به دست آمده تنش خشکی باعث تشدید آثار منفی ناشی از مایه زنی بیمارگر شد و با تشدید تنش خشکی تاثیر بیمارگر نیز افزایش یافت به طوری که جدایهF۲  فوزاریوم و سطح رطوبتی ۲۵ درصد، بیشترین تاثیر منفی را از این نظر داشتند. با افزایش تنش خشکی میزان کلنیزاسیون ریشه توسط جدایه های فوزاریوم و همچنین شدت بیماری زایی افزایش یافت. بنابراین این مطالعه نشان داد که تنش خشکی می تواند باعث افزایش آثار منفی F. solani روی دانهال های پسته شود.

کلیدواژه ها:

پسته ، پوسیدگی فوزاریومی ریشه ، تنش رطوبتی ، کلنیزاسیون ریشه