قابلیت های نمایشی شخصیت پردازی در نسخه های روستایی تعزیه در شهرستان دامغان

یکی از مهمترین جریان های تاریخی تعزیه ممنوعیت تعزیه در دوران پهلوی اول است. با این ممنوعیت، تعزیه دیگر، جایی در شهرها که به صورت مرتب مراقبت می شد، نداشتند و به همین دلیل به روستاها رفتند. این مهاجرت رخدادی تعیین کننده در ماهیت تعزیه داشت. ساختار تعزیه و سبک اجرایی آن نیز دستخوش تغییرات جدی شد. حداقل دیگر حمایت مادی و معنوی شاهان و سیاسیون را برای خود نداشت بنابر این تعزیه به لحاظ مالی وضعیت سابق خود را از دست داد و دیگر حامی جدی نداشت. به طبع این وضعیت باعث سادگی در نگارش تعزیه های جدید، و اجرائی به مراتب عامیانه تر گردید. تعزیه در روستا مشخصات خود را با فضای روستایی منطبق کرد و تغییرات فراوانی در آن صورت گرفت. این پژوهش سعی دارد که مختصری از این تغییرات را مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

شخصیت پردازی ، تعزیه ، قابلیت های نمایشی