نقش آموزش مجازی ( پیام رسان شاد) بر میزان یادگیری دانش آموزان در دوران همه گیری کرونا

بحران کرونا در ایران و جهان سبب شد تا تغییرات عمده ای در همه ارکان برنامه های عادی و جاری بشر و تجربه جدیدی در همه بخشها به خصوص عرصه آموزش از طریق فضای مجازی باب شود و این فضا به محلی برای پاسخگویی به نیازهای ارتباطی، عرضه تولیدات و آموزش تبدیل شود. تقریبا نیمی از کلاس های دنیا در این شرایط بصورت آنلاین برگزار می شود، بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی نقش آموزش مجازی (پیام رسان شاد) در میزان یادگیری دانش آموزان در دوران همه گیری کرونا در دبیرستان حافظ ۱ سنندج پرداخته است. به این منظور ۴۱۴ نفر از معلمان و دانش آموزان از این مدرسه به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. شیوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ۱۳ سوالی با هدف تاثیر میزان برنامه های جانبی در کیفیت آموزشی صورت گرفته است که به صورت طیف لیکرت های ۵ گزینه ای تدوین شد. همچنین از برنامه های اکسل و spss۱۶ جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. داده های به دست آمده نشان می دهند که آموزش مجازی را نمی توان به عنوان یک بستر مناسب برای یادگیری و تفهیم مطالب درسی عنوان کرد: همچنین تحلیل های آماری نشان دادند که رابطه ی آموزش مجازی و حضوری بر میزان یادگیری دانش آموزان در دوران کرونا و پیش از کرونا تایید شده است ؛ مصاحبه های انجام شده حاکی از آن است که نهایتا ارتقا زیرساخت های فنی تعاملی دوسویه میان معلم و دانش آموز جهت شکل گیری فرآیند یاددهی-یادگیری مطلوب و افزایش تلاش دانش آموز و معلم برای تطابق بیشتر با این نوع آموزش به عنوان راهکارهای نهایی جهت افزایش کیفیت بهره گیری از شرایط بوجودآمده ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

آموزش حضوری ، آموزش مجازی ، دانش آموزان ، کرونا ویروس ، یادگیری