تعیین میزان پیش بینی تاب آوری بر اساس منبع کنترل، خودکارآمدی و عزت نفس

پژوهش حاضر به منظورتعیین میزان پیش بینی تاب آوری بر اساس منبع کنترل، خودکارآمدی و عزت نفس دردانش آموزان پسر متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه ۱شهرستان سنندج در پاییز ۱۴۰۰ انجام شد.نمونه ای مشتمل بر ۴۱۴ نفر از دانش آموزان پسر متوسطه اول از میان ۶۲۴۸ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.برای انجام پژوهش ۳۶۲ نفر می بایست به پرسشنامه ها پاسخ می دادند ولی جهت افزایش تعمیم پذیری ، حجم نمونه را به ۴۱۴ نفر افزا یش دادیم .روش انجام مطالعه از نوع همبستگی است و ابزار گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های کان ر و دیویدسون؛ مقیاس منبع کنترل راتر؛ خودکارآمدی شرر و عزت نفس روزنبرگ می باشد.داده ها در نرم افزارspss با استفاده از آزمون های رگرسیون خطی و ضریب همبستگی تحلیل شد.بر اساس نتایج بدست آمده از بین متغییرها، خودکارآمدی و عزت نفس معناداری و تاب آوری دانش آموزان را پیش بینی کردند(P=۰.۰۰۱ ).رابطه منبع کنترل با تاب آوری معن ی دار نبود( .(P=۰.۵۱ مقدار عددی همبستگی بین خودکارآمدی و تاب آوری برابر با( ( .r=۰.۴۰ بود که از نظر آماری هم معنادار بود(P=۰.۰۰۱ ).همچنین مقدار عددی همبستگی بین عزتنفس و تابآوری برابر با( (r=۰.۴۰ بود که از نظر آماری هم معنادار بود .(P=۰.۰۰۱)نتایج تحقیقات نشان داد با توجه به (R۲=۰.۲۵) خودکارآمدی و عزتنفس ۲۵.۰ درصد واریانس متغییر تابآوری را پیش بینی می کنند.با توجه به علامت منفی بتا در متغیی ر منبع کنترل Beta=-۰.۰۲) )می توان گفت پیش بینی تابآور ی بر اساس منبع کنترل یک رابطه معکوس با شدت منفی ۰۲.۰ است در نتیجه منبع کنترل نمی تواند پش بینی کننده تابآوری در دانش آموزان پسر متوسطه اول باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، منبع کنترل ، خودکارآمدی ، عزت نفس