بررسی مسیرهای مولکولی ترکیبات ضد سرطانی باکتری های پروبیوتیک

پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده و مفیدی هستند که در صورت مصرف در انسان یا حیوان و با اثر بر فلور میکروبی بدن باعث بروز اثرات مفیدی بر سلامتی میزبان می شوند. امروزه پروبیوتیک ها به عنوان عاملی برای پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری های عفونی و سرطانی شناخته شده اند. خاصیت ضد کارسینوژنیک پروبیوتیک ها با خنثی سازی مسمومیت موادی که باعث آسیب های ژنی می گردند، صورت می گیرد. هدف از مطالعه حاضر، مروری بر مطالعات گذشته در بررسی اثرات مثبت پروبیوتیک ها بر سلامتی و ارتباط آنها با سرطان بود. به طور کلی می توان گفت باکتری ها و مخمرهای پروبیوتیک می توانند سمیت حاصل از سرطان زاها را از بین ببرند و باعث القای مرگ سلول های سرطانی در شرایط آزمایشگاهی شوند. همچنین مصرف پروبیوتیک ها سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان، تقویت سیستم ایمنی و مبارزه با عوامل سرطان زا می گردد. با وجود شواهد قابل قبول در مورد خواص ضدسرطانی آن ها، مطالعات در مورد انسان محدود است، بنابراین به برنامه ریزی هایی برای مطالعات بالینی دقیق در مورد انسان نیاز می باشد تا بتوان از اطلاعات به دست آمده جهت درمان استفاده نمود. مقاومت به درمان های ضدسرطان در بیماران مبتال به تومورهای جامد پیشرفته نیاز به درمان های جدید را آشکار می سازد. در درمان ایده ال، سلول های سرطانی با حداقل عوارض جانبی ریشه کن خواهند شد. باکتری ها به روش های مختلف در درمان سرطان به کار می روند که کاربرد آن به صورت اثرات مستقیم ضد توموری و یا انتقال عواملی دارای این اثار می باشد. دو روش برای استفاده از باکتری ها به عنوان وکتور وجود دارد، شامل همانندسازی باکتریایی اختصاصی تومور و انتقال پلاسمید داخل سلولی می باشد. سموم باکتریایی از طریق کشتن سلول ها و تغییر فرایندهای سلولی کنترل کننده تکثیر، آپوپتوز و تمایز که با سرطان در ارتباط است عمل می کند. شکل دیگر کاربرد باکتری ها اسپور می باشد که اشکال بسیار مقاوم باکتریایی هستند. در اینجا، ما کاربردهایی از اشکال مختلف درمان باکتریایی بر علیه سرطان، مکانیسم عمل و موفقیت بالینی آن ها را مورد مطالعه قرار دادیم. امید است که با پیشرفت این مطالعه های یک بعد جدید به درمان سرطان اضافه شود.