بررسی ارتباط بین کایفوز و عوامل روان شناختی در دانشجویان پسر دانشگاه تهران

ین پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین کایفوز و عوامل روان شناختی دانشجویان پسر دانشگاه تهران انجام شد. روش کار: روش پژوهش در این تحقیق نوع توصیفی بوده که به روش همبستگی اجرا شده است. جامعه ی آماری تحقیق حاضر دانشجویان پسر دانشگاه تهران بود که از بین آن ها ۵۴ نفر که دارای کایفوز بودند به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای اندازهگیری کایفوز میان مهره اول تا دوازدهم سینه ای(T۱ تا T۱۲) از دستگاه ماوس ستون فقرات و برای ارزیابی خود بیمار پنداری، افسردگی و اضطراب نمونه ها به ترتیب از پرسش نامه MMPI تعدیل شده (۸۲/۰ =α)، آزمون افسردگی بک (۸۵/۰= α ) و آزمون اضطراب صفتی اشپیل برگر(۸۷/۰= α) استفاده شد. یافته ها: نتایج این تحقیق با استفاده ازضریب همبستگی پیرسون نشان داد که میان خود بیمار پنداری (۵۱/۰=r ،۱۲/۰= P)، افسردگی (۵۶/۰=r ، ۴۲/۰= P) و اضطراب(۳۶/۰-=r ، ۳۰/۰= P) و کایفوز ارتباط معنیداری وجود ندارد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که وجود کایفوز در دانشجویان به تنهایی نشاندهنده وجود اضطراب، افسردگی و خود بیمار پنداری نمیباشد.

کلیدواژه ها:

کایفوز ، افسردگی ، اضطراب ، خود بیمار پنداری