بررسی موانع و محدودیت های ناشی از سکونت گاه های غیر رسمی و تاثیر آن بر توسعه پایدار شهری(مطالعه موردی محله حسین آباد شهر دورود)

اسکان غیررسمی، پدیده ای است نابهنجار، که نسبت به بافت متداول شهر مشاهده می شود. این پدیده تجلی فقدان برآورده شدن نیاز مسکن وسرپناه اقشار کم درآمدی است که در فضای رسمی وبرنامه ریزی شده شهر جایی ندارند و در فرار از محدودیت های قانونی خارج از توان خود به برپایی سکونت گاه های نابسامان در حاشیه شهر به امید آن که به فرصت های شغلی با درآمد مستمر شهری دسترسی پیدا نمایند می پردازند و شامل افراد و خانوارهایی می شود که در محدوده ی فیزیکی واقتصادی شهر زندگی می کنند ولی هنوز جذب نظام شهری نشده واز بسیاری جهات با بافت اصلی شهر تفاوت دارند. به عبارتی از نظر اشتغال، سکونت، بهداشت، خدمات عمومی و تسهیلات زیر بنایی شهری در شرایطی نامطلوب به سر می برند ناحیه حسین آباد دورود نمونه کاملی از این نوع سکونت گاه هاست . هدف از این پژوهش بررسی موانع و مشکلاتی ناشی از سکونت گاه های غیررسمی محله حسین آباد در راستای توسعه پایدار شهری می باشد . روش این پژوهش بررسی توصیفی و تحلیلی است .نمونه موردی محله حسین آباد شهرستان دورود می باشد. تحلیل دادههای تحقیق نشان می دهد که عدم توانایی اقتصادی مهاجران تازه وارد در شکل گیری سکونت گاه های غیررسمی در محله حسین آباد شهرستان دورود نقش موثر داشته . به علاوه سکونت گاه های غیررسمی تهدید و چالشی برای توسعه پایدار شهر دورود محسوب می گردند.

کلیدواژه ها:

شهر دورود ، محله حسین آباد ، سکونت گاه های غیررسمی ، توسعه پایدار شهری.