تعیین الگوی آنتی ژنی هلیکوباکتر پیلوری جداشده از بیماران مبتلا به اولسر پپتیک به روش ایمنوبلاتینگ
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 9، شماره: 4
سال انتشار: 1381
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 213
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-9-4_001
تاریخ نمایه سازی: 4 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
هلیکوباکتر پیلوری از عوامل اتیولوژیک مهم در ایجاد عفونت مزمن مخاط معده, گاستریک مزمن, زخمهای پپتیک و سرطان معده در انسان است. هدف از این تحقیق تعیین مشخصات ، خصوصیات آنتی ژنی و آنتی ژن غالب در آن می باشد که می تواند در بررسی پاسخ سیستم ایمنی نسبت به آن و تهیه واکسن موثر علیه آن راهگشا باشد.
ابتدا بیوپسی معده بیماران مبتلا به اولسرپپتیک توسط پزشک متخصص تهیه و در شرایط استریل هموژنیزه شد بعد روی محیط کشت اختصاصی در شرایط میکروآئروفیلیک کشت گردید. سپس از کلنی های خالص محیط کشت ۲۵ مورد هلیکوباکترپیلوری برداشت شد و با استفاده از عمل سونیکاسیون (sonication) به حالت سوسپانسیون درآمد. با استفاده از سوسپانسیون، الگوی آنتی ژنی این میکروارگانیسم به روش SDS-PAGE تعیین گردید. سپس با انجام دات بلات و وسترن بلات بوسیله سرم همان بیماران, آنتی ژنهای غالب شناسائی شدند.
در بررسی الگوی آنتی ژنی ناشی از SDS-PAGE، عمده باندهای بدست آمده در ناحیه ۹۷-۵۵ کیلودالتون و برخی دیگر در ناحیه ۲۴ کیلودالتون بودند. نتایج تست دات بلات بیماران نیز مثبت شدند. بعد از آزمایش دات، در آزمایشات وسترن بلات, تنها آنتی ژن پاسخگر در محدوده ۹۷-۵۵ کیلودالتون با آنتی سرم بیماران واکنش داد. در بررسی های کمی, هنگامیکه از سرم تغلیظ شده, توسط سولفات آمونیوم اشباع استفاده می گردید, نتایج وسترن بلات بهتر قابل ارزیابی بود.
بررسی وسترن بلات در این بیماران نشان میدهد آنتی ژن ۹۷ کیلو دالتون در باکتری قدرت تحریک سیستم ایمنی را داشته ( Immunodominant) و در این بیماران علیه آن آنتی بادی تولید می شود ، لذا جهت تولید واکسن بایستی مد نظر قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
Biopsy / Helicobacter pylori / Immunoblotting / Peptic Ulcer ، ایمنوبلاتینگ ، زخم پپتیک ، نمونه برداری بافتی ، هلیکوباکتر پیلوری