بررسی میزان بقای گیرندگان پیوند کلیه از اهداکنندگان کاداور در بیماران بخش پیوند بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در طول ۵ سال اخیر

سابقه و هدف: تعیین کارایی عمل پیوند کلیه، میزان بقای بیماران بعد از عمل و نقش عوامل موثر بر این بقا اهمیت ویژه ای دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان بقای گیرندگان پیوند کلیه از اهداکنندگان کاداور در بیماران بخش پیوند بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در طول ۵ سال اخیر است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی بیماران گیرنده پیوند از کاداور وارد مطالعه شدند. داده ها از سوابق بیماران گیرنده و دهنده کلیه، بررسی آزمایش های خون و ادرار و پیگیری بیماران ثبت شده درپرونده ها جمع آوری شد. مطالعات مورد نیاز شامل قد، وزن، شاخص توده بدنی، سن دهنده و گیرنده، جنس دهنده و گیرنده، گروه خونی و RH دهنده و گیرنده، نسبت فامیلی دهنده و گیرنده، سمت کلیه دهنده و گیرنده، مدت دیالیز، سال پیوند، مدت بقای پیوند، مدت بقای بیمار، سایر داروهای مصرفی (داروهای قلبی، فشار خون، آسپرین، کاهنده چربی و سایر موارد) بود. یافته ها: در پژوهش حاضر میزان بقای ۱، ۲، ۳ و ۵ ساله پیوند کلیه به ترتیب ۹۷، ۹۰.۹، ۷۹.۱ و ۶۷ درصد بود. همچنین میزان بقای ۱، ۲، ۳ و ۵ ساله بیماران به ترتیب ۹۸ ، ۹۵.۵، ۹۰.۹ و ۸۷.۴ درصد بود. همچنین رابطه آماری معناداری بین جنسیت و سن دهنده و گیرنده کلیه با میزان بقای پیوند کلیه مشاهده نشد. نتیجه گیری: پیوند کلیه مناسب ترین روش درمانی برای بیماران نارسایی مزمن کلیه است که بقای بهتر و افزایش کیفیت زندگی را برای بیمار به ارمغان می آورد.    

کلیدواژه ها:

Cadaveric-Donor ، Kidney Transplant ، Patient Survival ، Tabriz ، Transplant Survival ، اهداکنندگان کاداور ، بقای بیماران ، بقای پیوند ، پیوند کلیه ، تبریز