میزان ترنسفیوژن خون در جراحی بیماران به علت بزرگی خوش خیم پروستات در بیمارستان امام علی (ع) بجنورد در سال ۱۳۹۷

سابقه و هدف: به بزرگ شدن غده پروستات با وجود علائم ادراری بدون شواهد بدخیمی، هیپرپلازی خوش خیم پروستات (Benign Prostatic Hyperplasia: BPH) گفته می شود. خط اول درمان BPH، درمان دارویی است و برای بیمارانی که به درمان دارویی پاسخ مناسب نمی دهند، مداخله جراحی به عنوان درمان انجام می شود. خون ریزی یکی از خطرناک ترین و جدی ترین عوارض جراحی پروستات است. اغلب، خون ریزی عارضه قابل توجهی است و به افزایش عوارض و گاهی اوقات مرگ ومیر منجر می شود. در صورت تداوم خون ریزی، ممکن است به انتقال خون نیاز باشد. همچنین خون ریزی ادراری ممکن است به احتباس لخته در دوره بعد از عمل منجر شود. مواد و روش ها: در این مطالعه، ۸۷ بیمار با هیپرپلازی خوش خیم پروستات بررسی شدند که در مدت زمان یک سال تحت مداخله جراحی (پروستاتکتومی باز و برداشتن پروستات از طریق مجاری ادراری) قرار گرفته بودند. میزان ترنسفیوژن پک سل در این بیماران بر اساس روش جراحی و سایر متغیرها تعیین و مقایسه شد. درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران ۹.۵۶ ± ۷۱.۳ سال بود. ۲۶.۴ درصد از افراد زیر ۶۵ سال بودند، ۹۳.۱ درصد تحت عمل جراحی برداشتن پروستات از طریق مجاری ادراری قرار گرفتند و در ۷.۷ درصد انتقال خون داشتند. ۱۲.۶ درصد دیابت، ۴۱.۴ درصد فشارخون، ۱۰.۳ درصد بیماری ایسکمیک قلب، ۱.۱ درصد اختلال چربی خون و ۳.۴ درصد کم کاری تیروئید داشتند. هموگلوبین قبل از عمل ۱.۸۳ ± ۱۳.۱۶ و بعد از عمل ۲.۱۷ ± ۱۲.۳۳، هماتوکریت قبل از عمل ۴.۸۴ ± ۳۸.۶۴ و بعد از عمل ۵.۷۲ ± ۳۶.۷۲ بود. نتیجه گیری: روش جراحی پروستات موسوم به TURP در مقایسه با جراحی باز به ترنسفیوژن خون کمتری نیاز داشت. سن بیماران و سابقه بیماری های زمینه ای ارتباط معنی داری با درصد انتقال خون در این بیماران نداشت. بااین حال، فراوانی ترنسفیوژن خون در بیماران مبتلا به پرفشاری خون بیشتر از سایر بیماری ها بود، اما این ارتباط معنادار گزارش نشد.  

کلیدواژه ها:

Prostate ، Prostatectomy ، Surgery ، Transfusion ، TURP ، پروستات ، پروستاتکتومی ، ترنسفیوژن ، جراحی ، TURP