حل مسئله کارآمد: آیا در پیشبینی کارکردهای اجرایی سهمی دارد؟

حل مساله اثر بخش (کارآمد) متشکل از دو مولفه جهت گیری مثبت به مساله و حل مساله منطقی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه این دو مولفه حل مساله اثر بخش با دو مولفه کارکردهای اجرایی؛ بازداری پاسخ و حافظه کاری انجام گرفته است. شرکت کنندگان شامل ۹۰ نفر از بزرگسالان بیست تا پنجاه سال ساکن شهر تهران بودند که به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. و به پرسشنامه های حل مساله اجتماعی و نیز آزمون حافظه کاری n-back و آزمون استروپ رنگ -واژه پاسخ دادند. داده های حاصل از مطالعه توسط آماره های توصیفی و استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که نمرات جهتگیری مثبت به حل مسئله و حل مسئله منطقی به عنوان متغیرهای پیشبین با بازداری از پاسخ به عنوان اولین متغیر ملاک رابطه مستقیم و معنادار داشت. درحالیکه تنها متغیر حل مسئله منطقی با حافظه کاری به عنوان دومین متغیر ملاک رابطه مستقیم و معنادار داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که بازداری از پاسخ در دو گام متوالی توسط متغیرهای پیشبین مورد پیشبینی قرار گرفت و درمجموع ۵۵/۱ درصد از واریانس بازداری از پاسخ توسط نمرات جهتگیری مثبت به حل مسئله و حل مسئله منطقی مورد پیشبینی قرار گرفت. در رابطه با حافظه کاری، تنها متغیر حل مسئله منطقی توانست در یک گام ۴۲/۹ درصد در پیشبینی این متغیر سهم معناداری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

حل مساله اثربخش ، بازداری پاسخ ، حافظه کاری