واکاوی و بررسی تازه های روانشناسی مثبت گرا

یکی از مهم ترین تحولات در روانشناسی معاصر جنبش روانشناسی مثبت به رهبری مارتین سلیگمن است. این جنبش موجب شد تمرکز علم روانشناسی از آسیب شناسی روانی به سوی موضوعات مثبت مانند شادی، سلامت ذهن، عواطف مثبت، معنویت، خالقیت و فضایل اخالقی سوق داده شود. ارزیابی از وضعیت روانشناسی جهانی موجب شد سلیگمن متوجه ناسازگاری مدل پزشکی در روانشناسی شود و مدل روانشناسی مثبت را به عنوان مدل کارآمد برای کمال وتعالی انسان ارائه دهد. جنبش روانشناسی مثبت به تضاد دیرینه روانشناسی و دین خاتمه داد و موجب بازگشت به معنویت در روانشناسی شد. این رویکرد در سه بعد نظری، پژوهش و کاربرد در حال پیشرفت است. از جنبش روانشناسی مثبت میتوان درسهای مهمی را برای تحول روانشناسی در ایران آموخت. از جمله این درسها این است که ارزیابی واقع بینانه ای از وضعیت روانشناسی در ایران انجام شود. در زمینه های پیوند فرهنگ اسلامی و علم روانشناسی مد نظر روانشناسان ایرانی قرار گیرد. تحول در روانشناسی در ایران نیز باید با توجه به سه بعد مبانی نظری، جنبه های پژوهشی و جنبه های کاربردی انجام شود تا منجر به تولید علم شده و وضعیت روانشناختی در ایران را ارتقاء دهد.

کلیدواژه ها:

واکاوی ، روانشناسی مثبت ، امید ، تحول ، بهزیستی روانشناختی