تبیین مدل مفهومی اضطراب کرونا در دانش آموزان جزیره کیش براساس معیارهای روانشناسی مثبت نگر

پژوهش حاضر به تبیین مدل مفهومی اضطراب کرونا در دانش آموزان جزیره کیش براساس معیارهای روانشناسی مثبت نگرپرداخته است. به لحاظ روش این پژوهش همبستگی و از نوع معادلات ساختاری است و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه جزیره کیش در سال تحصیلی ۱۴۰۰- ۱۴۰۱ به تعداد ۹۸۳ نفر بود. انتخاب نمونه در این پژوهش به شکل نمونه گیری دردسترس انجام شد و پژوهشگر، آزمودنیهای مورد نیاز را از میان دانش آموزان انتخاب کرد. شایان ذکر است که حجم نمونه به تعداد ۲۷۶ نفر پس از برآورد جامعه آماری و براساس فرمول کوکران بدست آمد . گردآوری داده ها در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه های معیارهای روانشناسی مثبت نگر انجام گرفت و جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از معادلات ساختاری و رگرسیون چندگانه استفاده شد و در کلیه تجزیه و تحلیلهای آماری این پژوهش از نرم افزار Amos-۲۴ و SPSS-۲۶ استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که معیارهای روانشناسی مثبت نگر (شادی، بهزیستی روانی، خوشبینی، خودارزشمندی، امیدواری، مهارتهای بین فردی و مسئولیت پذیری) بر اضطراب کرونا در دانش آموزان تاثیر دارند. همچنین نتایج شاخص های مدل برازنده حاکی از برازش مدل بود . بنابراین با توجه به مقادیر بدست آمده، مدل طراحی شده اضطراب کرونا در دانش آموزان براساس معیارهای روانشناسی مثبت نگر از برازش مطلوبی برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، معیارهای روانشناسی مثبت نگر ، دانش آموزان متوسطه