ضرورت بررسی یادگیری مادام العمر و خاستگاه نظری آن

امروزه اصول جدید یادگیری در هماهنگی با تقاضاهای دانش آموختگان بومی هر منطقه است. یادگیری مادامالعمر به عنوان یک اصل مهم زندگی در قرن ۲۱ است. تعاریف زیادی از این نوع یادگیری ارائه شده است، اما ه یچ تعریف رسمی که مورد توافق همگانی باشد وجود ندارد. این نوع یادگیری رویکردی چندبعدی از خودآموزی است که در تمام طول عمر جریان دارد و به انگیزه ی افراد و منابع حمایتی وابسته است. هدف این پژوهش ارائه تعاریفی مفهومی، عملیاتی، ویژگیها و تهیه مبانی نظری برای این نوع از یادگیری و کمک به انجام پژوهشهای آتی در این زمینه است. از جمله ویژگیهای یادگیری مادامالعمر، در زمان و به موقع بودن آن و برخلاف کارهای نظری، کارهای واقعی و عملی را در بر دارد. لایونه در پژوهش تجربی خود یادگیری مادامالعمر را، محاسبه ی مدت زمانی که فرد در هر ماه روی رفتارهای یادگیری متنوعی وقت صرف میکند، در طول یک یا سه یا پنج دوره ی سالانه، تعریف میکند. و ابزار پژوهشی پایایی را برای شرکت در فعالیتهای این نوع از یادگیری تدوین کرده است. در فرمول جدید یادگیری، یادگیری قرن ۲۱ مساوی با حاصلضرب سه مهارت روزمره و هفت مهارت مستمر است. همچنین نظریه ی روند زندگی - طول زندگی سوپر، پیشرفتهای هر فرد را مطابق سه وجه؛ روند زندگی، طول زندگی و مفهوم خودپنداره در افراد میداند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مادام العمر ، یادگیری ، روند زندگی ، طول زندگی