نقش حماسه در ادبیات فارسی

هدف از پژوهش حاضر حماسه در ادبیات ایران است در این نکته که حماسه ی ملی ایران بنیانی اساطیری دارد، اکثردانشمندان اتفاق نظر دارند، اما باید چگونگی و کیفیت گذار از اسطوره به حماسه را در شاهنامه، تا آنجا که مقدور است، بررسی و تحلیل کرد. اساطیر هر ملتی پیرامون آفرینش، ایزدان، انسان و طبیعت، و ارتباط میان انسان و هستی، و نگهدارندهی کهن نمونه های آن ملت است. از این رو، اسطوره های شاهنامه به نوعی روایتگر ساختارهای اجتماعی، آیین ها و نمونه های اخلاقی و رفتاری ایرانیان باستان به شمار می روند.از سوی دیگر، حماسه به روایاتی طولانی گفته می شود که عمدتا منظوم اند و »به زبانی پهلوانانه سروده شده، از دلاوری های پهلوانان و شاهان بلندآوازه و قهرمان قوم در زمانی بسیار کهن (ولی نه آغازین بدان گونه که در اساطیر وجود دارد)، یا در عصر تاریخی و از فتوحات جهان گشایانه ی آنان یاد می کنند.

کلیدواژه ها:

حماسه ، ادبیات ، غنایی ، حماسی ، ایران.