امکان سنجی توسعه فضاهای پیاده محور با استفاده از تکنیک چیدمان فضا (مطالعه موردی: شهر لار)

حرکت پیاده از گذشته تا به امروز مهم ترین امکان برای مشاهده مکان ها، فعالیتها و احساس شور زندگی در محیطهای شهری است. توجه به پیاده و پیاده مداری از ضروریات برنامه ریزی شهری در راستای توسعه پایدار است. تیدیل برخی خیابان های دارای پتانسیل مناسب به پیاده راه با هدف اختصاص فضایی بیشتر، مناسب تر و امن تر برای عابران و ایجاد سرزندگی برای توسعه محلی و منطقه ای انجام می گیرد. هدف این پژوهش، سنجش پیاده مداری خیابان های شهری و توسعه فضاهای پیاده محور در شهر لار می باشد. بدین منظور اطلاعات پیکره بندی معابر شهر با استفاده از نرم افزار Depth map آنالیز شد و با به کار گیری مهمترین شاخصهای چیدمان فضا شامل: همپیوندی، اتصال، انتخاب، کنترل و عمق پتانسیل پیاده مداری مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش منجر به ایجاد یک دید جامع نسبت به مشخصات و پتانسیل های معابر شهر لار از منظر پیاده مداری شد و در نهایت قیاس مناسبی میان معابر این شهر شکل گرفت که بر این اساس، نهایتا یک معبر جهت تبدیل به پیاده راه انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، پیکره بندی معابر ، چیدمان فضا ، لار.