معماری از نگاه موسیقی

محیط که یکی از توابع اثرات موسیقی است ،خود از دو بخش مکان و فضا تشکیل می شود .معمار با درک و باور به این موضوع که موسیقی با روح ارتباط دارد و روح با خدا ، ذهن خود را به بعد گسترده ای می برد که در آن موسیقی فراتر از بعد تکنیکی و کاربرد هنری اش قرار گرفته است و در می یابد که این هنر به اشکال گوناگون در تمام سطوح خلقت وجود دارد.انسان های معنوی معتقدند موسیقی در ابتدا برای بر انگیختن احساسات روح خلق با شد، بنابراین خاصیتی دارد که می تواند مستقیما بر قلب اثر بگذارد و روح را به حرکت در آورد و از این طریق ارتباط با خدا را تسهیل کند. بنا بر این معمار می تواند با انگیزه به فضایی مطلوب در مکانی مناسب بیاندیشد.البته شاید عدم شناخت ابعاد معنوی این موضوع مانع از آن شود که طراح یا معمار بتواند به فضای منتهی به هنر متعالی دست یابد . با توجه به مواردی که اشاره شد میتوان گفت معماری و موسیقی ارتباطی هماهنگ با همدیگر را دارند.

کلیدواژه ها:

محیط ، موسیقی ، مکان ، فضا ، معماری