مطالعه و بررسی فناوری نانوتکنولوژی دربتن

فناوری نانو یکی از زمینه های تحقیقاتی فعال است که شامل تعدادی از رشته ها از جمله مهندسی عمران و مصالح ساختمانی میشود. بتن از پرکاربردترین مصالح ساختمانی است. این ماده مصنوعی بیشترین تولید سالیانه را دارد. همچنان میتوان مصالح سیمانی و بتنی را از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی دانست. ویژگی برجسته بتن به علت ارزان بودن و مصرف کم انرژی، دارای ویژگیهای خاص خود میباشد. بیش از۹۰درصد پوسته اصلی زمین اکسید سیمان است و می توان گفت منبعی غنی از مواد اولیه در دسترس است. فناوری نانو در صنعت ساختمان و به ویژه در عرصه تکنولوژی بتن نظیر بتن های تقویت شده با مقاومت کششی و فشاری قابل ملاحظه است. همه ویژگی های بتن و دیگر مصالح پایه سیمانی، ناشی از فرایند هیدراسیون آن است. درک بهتر رفتار و ساختار بتن در مقیاس نانو به ما کمک خواهد کرد تا ویژگی مطلوب بتن بهبود یابد. افزایش دوام، کاهش شکنندگی تردی، افزایش مقاومت کششی خاصیت هایی هستند که میتوان با افزودنی های خاص آنها را برای بتن به دست آورد. افزودن مواد نانو به سیمان ویژگی های عملکردی آن را افزایش میدهد. مثال نانو سیلیسها میتواند به نحو مطلوبی بر مقاومت فشاری بتن تاثیر بگذارد. دوغابی که از نانو سیلیس آمورف ( بی شکل ) سبب افزایش مقاومت بتن نمای خود متراکم دربرابر جدایی سنگدانه ها میشود؛ علاوه بر این میتوان افزون مقادیر ناچیزی از نانو لوله ای کربنی می تواند سبب افزایش مقاومت فشاری و خمشی بتن شود. سیستم خود ترمیمی بتن، نوعی الگوبرداری سیستم دفاعی بدن موجودات زنده در ترمیم قسمت های آسیب دیده است. در این پژوهش با اسفاده از روش تحلیلی توصیفی، به جدیدترین روش های خودترمیمی ترک های ایجاد شده در بتن را با استفاده از فناوری های نانو و نحوه عملکرد آن ها پرداخته می شود .

کلیدواژه ها:

فناوری نانو ، بتن ، نانو سلیسها ، خود ترمیم شونده