ارزیابی تاثیرات متقابل نظام کاربری زمین و سیستم حمل و نقل بریکدیگر (مورد مطالعاتی: خیابان های امام رضا (ع) و احمد آباد مشهد)

کاربری و زمین و حمل و نقل دو روی یک سکه اند. تصمیماتی که بر روی یکی موثر است بر دیگری نیز تاثیر گذار می باشد. در نتیجه هماهنگی بین تصمیمات برنامه ریزی حمل و نقل و کاربری زمین به آن جهت که هر دو در راستای تکمیل یکدیگرند(نه به صورت مجزا یا در تضاد با یکدیگر) از اهمیت زیادی برخودار است. با توجه به رشد روزافزون وسایل نقلیه عمومی و افزایش خودروهای شخصی و با عنایت به اینکه هر روز شکل ترابری و ترافیک در کلانشهرها مانند مشهد بیش از پیش رو به وخامت میرود و مشکلات مربوط به آن روز به روز دامنه ی وسیعتری میگیرد، نیاز به مدیریت یکپارچه حمل و نقلی و در نظر گرفتن تاثیر سیستم حمل و نقل و نظام کاربری زمین بیش از پیش ضرورت می یابد. نوشتار حاضر تاثیرات متقابل سیستم حمل و نقل شهری و نظام کاربری زمین را با توجه به شاخص ها و معیارهایی که مستخرج شده از مبانی نظری و تجربی این پژوهش می باشند، در خیابان احمدآباد و خیابان امام رضا(ع) مشهد مورد ارزیابی قرار خواهد داد. نوع پژوهش توسعه ای-کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی - تحلیلی و بر اساس حل مسئله می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و روش تجزیه و تحلیل به دو صورت کیفی و کمی و نیز با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای (ANP)صورت گرفته است. از مهمترین یافته های این پژوهش می توان به موارد زیر اشاره کرد : اثبات موضوع پیوستگی حمل و نقل و کاربری زمین و تاثیرات متقابل آن ها بر یکدیگر، اارائه راهکارها و پیشنهادات اجرایی برای برنامه ریزی و مدیریت یکپارچه حمل و نقل و کاربری زمین در محدوده های مورد مطالعه

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی کاربری زمین ، برنامه ریزی حمل و نقل ، TOD ، فرایند تحلیل شبکه ای