ارزیابی اقتصادی سامانه های فتولتاییک پشت بامی در اصفهان

این مطالعه در شهر اصفهان، با هدف یافتن توجیه پذیری اقتصادی سامانه های فتوولتائیک پشت بامی و به خاطر ویژگی های خاص این شهر صورت پذیرفت. در این پژوهش چارچوبی فراهم گردید تا به کمک معیارهای ارزیابی اقتصادی متداول و همچنین روش های خاص ارزیابی اقتصادی سامانه های فتوولتاییک، به امکان سنجی احداث این سامانه ها پرداخته شود. بدین منظور یک نیروگاه ۵ کیلو واتی با استفاده از نرمافزارهای پیشرفته انرژی پاک، ابتدا مکان یابی، شبیه سازی و سپس مورد ارزیابی فنی و مالی در قالب دو پیش فرض (وجود یا عدم وجود مشوق های مالی) و چهار سناریو (با درنظر گرفتن نرخ های تنزیل مختلف) قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای سامانه مورد مطالعه، نرخ بازده داخلی در شرایط عدم وجود مشوق های مالی با (نرخ تنزیل ۱۶ درصدی و ۱۸ درصدی) به ترتیب ۱۵/۹ و ۱۷/۲ درصد می باشد که سودآوری پروژه را توجیه نمی نماید. ولی در شرایط وجود و اعمال مشوق (وام با نرخ سود ۴ درصد) شاهد نرخ بازده داخلی ۲۴/۴ درصد و توجیه اقتصادی سامانه هستیم. ارزیابی انجام شده براساس معیار صرفه جویی سالیانه در چرخه عمر نیز حاکی از سود آوری شرایط اعمال مشوق مالی است. علاوه بر منافع اقتصادی بر شمرده، احداث چنین سامانه هایی کاهش ناخالص سالانه انتشار گازهای گلخانه ای با محوریت کاهش دی اکسید کربن با ضریب تاثیر ۹۳% و به میزان ۶/۴ بر حسب تن را در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اقتصادی ، سامانه فتوولتاییک ، اصفهان