بررسی نقش برنامه ریزی حمل و نقل درون شهری بر توسعه پایدار شهری نمونه موردی محله بهاران دزفول

برنامه ریزی حمل و نقل درون شهری، هدف اصلی آن دستیابی به سیستم حمل و نقل پایدار و یکپارچه شهری می باشد. در واقع بالا بردن بازدهی سیستم که شامل: سهولت جابجایی و جریان ترافیک و تامین مطلوب عملکرد های دسترسی و اجتماعی با توجه به سلسله مراتب شبکه معابر است در کنار کنترل و کاهش اثرات منفی آن هدف اصلی نظام حمل و نقل بر اساس اصول توسعه پایدار میباشد. لذا اهداف فوق الذکر تامین بهینه عملکردهای جابجایی، پارکنیک، سفر و دسترسی بر حسب سلسله مراتب شبکه معابر یک شهر، می تواند در فراهم سازی این اهداف مورد توجه قرار گیرد. که پژوهش حاضر به صورت توصیفی –تحلیلی و با روش مطالعه کتابخانه ای و برداشت میدانی به بررسی این موضوع در شهر دزفول پرداخته است. لازم به ذکر است اطلاعات مورد نیاز با استفاده از سیستم های اطلاعاتی مکانی، مورد برداشت و تحلیل گردیده است. همچنین طبقه بندی معابر محدوده مورد مطالعه از نظر عملکردی و نقش، کاربری و نقش آن در برنامه ریزی حمل و نقل، بررسی تفکیک، تخصیص و تولید سفر و کیفیت و کارایی حمل و نقل عمومی از دیگر مواردی که است در برنامه ریزی حمل و نقل شهری در این مقاله بررسی گردیده است که نتایج تحقیق نشان داده است کاربری هایی نظیر تجاری، درمانی، اموزشی، اداری و فضای سبز وجود دارد که در ساعات مختلف شبانه روز عامل ترافیک حمل و نقل در محله بهاران دزفول میشوند. در رابطه با تخصیص و تولید سفر در این منطقه، برای استفاده از اتوبوس به طور میانگین باید ۲۰ تا ۲۵ دقیقه انتظار کشید و استفاده کنندگان از وسایل نقلیه عمومی عمدتا زنان هستند

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، سیستم اطلاعات مکانی ، ترافیک ، سفر ، شبکه معابر ، توسعه پایدار ، محله بهاران ، دزفول.