تاثیر مصالح نوین در ایجاد پایداری و هماهنگی ساختمان با اقلیم

گسترش جمعیت و نیاز روزافزون ساختوساز از یکسو و کمبود منابع و ذخایر و ایجاد آلودگی محیطزیست از سویی دیگر محققان را بر آن داشته تا به فکر راهکارهای نو،در بهبود سلامت انسانها و محیط اطراف باشند.با توجه به تاثیر اقلیم بر معماری نیاز به مطالعات و پژوهش های جامع در این زمینه کاملا بدیهی و لازم مینماید.با توسعه علم در زمینه های گوناگون و به خصوص مصالح و فراورده ها و روشهای ساخت ابداعی،حرکت به سوی ساختمان هایی با کارایی بالاتر و صرفه اقتصادی بهتر و سازگار با محیط زیست امری ضروری مینماید.پیشرفت علم و تکنولوژی مواد و مصالح جدید نیز در حال معرفی به عرصه ی ساختمان سازی است.که با گرایش اقلیمی و اکولوژیکی و بهره وری بالا در کاهش مصرف انرژیهای تجدیدناپذیر همسو هستند.مواد و مصالح نوین تلاشی برای پاسخگویی به شرایط مطلوبی شامل هماهنگی و سازگاری با طبیعت و اقلیم،حداقل آسیب به طبیعت و صرفه جویی در انرژی و نیازهای عملکردی،بصری در معماری هستند.این مقاله بر آن است تا با استفاده از مصالح نوین و هوشمند که خود گونه ای از تکنولوژی هستند در جهت مهیا ساختن محیطی همساز با شرایط آسایش انسان، با بکارگیری مصالح معماری بومی و هماهنگ با اقلیم به نوعی پایداری محیطی در فضاهای ساختمان برسد تا شرایط مناسب برای انسان را ایجاد کند. برای این منظور ابتدا به تعریف برخی از مفاهیم مانند اقلیم،معماری اقلیمی،طراحی اقلیمی،طراحی پایدار،معماری پایدار و اصول حاکم بر آن،مواد و مصالح نوین و نانو تکنولوژی آشنا میشویم و سپس به بررسی راهکارهایی برای حفظ انرژی با کمک مصالح نوین در راستای معماری پایدار میپردازیم

کلیدواژه ها:

مصالح نوین و هوشمند ، معماری اقلیمی ، طراحی اقلیمی ، معماری پایدار ، کنترل شرایط محیطی ،