مکان یابی-تخصیص سلسله مراتبی برای خدمات فوریت های پزشکی

خدمات فوریت های پزشکی، سیستمی موثر و کارآمد برای کمینه کردن خسارت های جانی حاصل از بیماری ها و حوادث اورژانسی است که برای ارائه خدمات پیش بیمارستانی ایجاد شده است. هدف این سیستم پاسخ گویی سریع برای زنده نگه داشتن بیماران و درصورت نیاز، انتقال آن ها به مراکز درمانی است. عملکرد این سیستم با مسائلی مانند مکان یابی پایگاه ها و آمبولانس ها، تعیین تعداد مورد نیاز آمبولانس ها و تخصیص آن ها به تماس های اورژانسی قابل سنجش است و بهوسیله آن، می توان به ارتقای عملکرد سیستم پرداخت. بنابراین، مکان یابی به منظور پوشش حداکثری مناطق و خدمت دهی مطلوب به بیماران، یکی از مسائل پر اهمیت سیستم خدمات فوریت های پزشکی به شمار می آید. بدین ترتیب، مسئله مکان یابی - تخصیص تسهیلات سیستم خدمات فوریت های پزشکی در دو مفهوم مورد نیاز برای برنامه ریزی و تصمیم گیری اثربخش نمود پیدا می کند: ۱) مکان یابی تسهیلات خدماتی و ظرفیت آن ها، ۲) تخصیص حوزه های خدمات به تسهیلات خدماتی. پژوهش حاضر از مدل های پوششی و تسهیلات سلسله مراتبی استفاده کرده و مدل ریاضی با ترکیبی از تئوری صف را مبنای دستیابی به اهداف پژوهش قرار داده است. مدل پوششی HiQ-MCLP مدلی توسعه یافته از مدل MCLP است که برای پوشش حداکثری و افزایش کیفیت خدمات ارائه شده. این پژوهش از مدل ریاضی چند هدفی استفاده کرده که هزینه را کمینه و پوشش را بیشینه می کند. مدل در دو سطح برای مکان یابی و تخصیص سرورهای اورژانسی مانند آمبولانس در سیستم های خدمات فوریت های پزشکی به کار گرفته و در شهر بوشهر پیادهسازی شده است. مسئله در سطوح اطمینان و شمار افراد درحال انتظار متفاوت با نرم افزار Lingo ۱۵ تحلیل حساسیت شده است. 

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، تخصیص ، مدل پوششی سلسله مراتبی ، تئوری صف ، سیستم خدمات فوریت های پزشکی