نقش پرستاردرافسردگی سالمندان

مقدمه و هدف:افسردگی شایع ترین اختلالات خلقی و عاطفی در سالمندان است. از آنجایی که آموزش یکی از نقش های کلیدی پرستاران می باشد، این پژوهش با هدف تعیین نقش پرستار درافسردگی سالمندان انجام گردید.روش جستجو: این مطالعه از نوع مروری بوده و روش جمع آوری مطالب از طریق مطالعه کتابخانه ای و اینترنت انجام شده است.محتوا:افسردگی در سالمندان غالبا" به دنبال یک رویداد مهم و یا فقدان بروز می کند و با یک بیماری جسمی مزمن یا درد مرتبط می باشد. افسردگی ممکن است به دنبال تداخل دارویی و یا بیماری جسمی شناخته نشده ایجاد شود. یک فرد مسن به جای غمگینی مشهود، نشانه های افسردگی مثل خستگی، کاهش حافظه و تمرکز، احساس بی ارزش بودن، اختلالات خواب، اختلالات اشتها همراه با کاهش یا افزایش وزن، بی قراری، گستره مختل شده توجه و فکر کردن در مورد خودکشی را بیشتر تجربه می کند. افسردگی خفیف همراه با علایمی که معیارهای تشخیصی شدید را ندارند معمولا" تشخیص داده نمی شود و درمان نمی گردد و این مسئله به کاهش کیفیت زندگی و کارکرد فرد منتهی می شود. پرستار باید به خانواده ها در زمینه بررسی منظم افراد از نظر افسردگی و احتمال خودکشی آموزش های لازم را بدهد، همچنین پرستار باید به دقت بیماران مسن را از نظر عوارض جانبی داروها مورد ارزیابی قرار دهد. پرستاران باید علاوه برتوضیح کافی به بیمار و خانواده، اورا مورد حمایت و تشویق قرار داده و اقدامات لازم برای حفظ ایمنی بیمار، مانند تغییر وضعیت به آهستگی و تامین مایعات کافی را مد نظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

پرستار ، افسردگی و سالمندان