بررسی راهکارهای معماری پایدار در اقلیم گرم و خشک اصفهان با بهره گیری از شاخص های ماهانی و اوانز

اگرچه تکنولوژی و تاسیسات مدرن روز به روز در حال پیشرفت است و شرایط مطلوب تری را از لحاظ زیست اقلیمی برای آسایش انسان ها فراهم می کند، اما به تبع آن مصرف انرژی های تجدید ناپذیر و عواقب زیان بار ناشی از آنها از طرفی و تقلیل این انرژی ها از طرف دیگر اهمیت پرداختن به معماری پایدار را هرروزه بیشتر می کند.در این پژوهش سعی شده است با بررسی عوامل اقلیمی تاثیرگذار بر ساختمان، راهکارها و پیشنهاداتی برای طراحی پایدار ارائه نمود.به این منظور شهر اصفهان به عنوان یک منطقه گرم و خشک مورد ارزیابی قرار گرفت.برای دستیابی به اهداف پژوهش از دوره آماری ۲۰ ساله (۱۳۷۶تا ۱۳۹۶) ایستگاه سینوپتیک شهر اصفهان استفاده شده است. روش تحقیق به صورت تحلیلی-توصیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات از اداره هواشناسی می باشد.با استفاده از شاخص ماهانی و اوانز به تحلیل پارامترهای اقلیمی پرداخته شد و در نهایت راهکارهایی در راستای معماری همساز با اقلیم شهر اصفهان حاصل گردید، که با استفاده از آنها می توان باعث کاهش مصرف انرژی گردیده و به معماری پایدار دست یافت.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، اقلیم ، اصفهان ، ماهانی ، اوانز