کاربست نقوش هندسی بقاع صفوی در تزیینات منظر شهری (نمونه موردی: کاشی کاری بقعه شیخ جبرائیل کلخوران)

تزیینات کاشی کاری یکی از هنرهایی است که در دوره صفوی به اوج خود رسید و علاوه بر حفظ مفاهیم عرفانی و حس اصالت و ارزشمندی، جهت زیباسازی ابنیه مذهبی صفویان در نهایت زیبایی و توازن مورد استفاده قرار گرفته است. بقاع صفوی به دلیل داشتن ارزش های نمادین در تزیینات کاشی کاری، می توانند منبع الهامی موثق و غنی جهت طراحی المان های مناظر شهری باشند تا جایگزین المان های غیرایرانی شده و نبود نقوش متناسب با فرهنگ ایران در زیباسازی فضاهای شهری را جبران کنند. در مقاله ی حاضر با توجه به این که کاشی کاری بقعه شیخ امین الدین جبرائیل می تواند به عنوان یکی از منابع مهم، جهت الهام پذیری در طراحی و هویت بخشی به مناظر شهری باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیف- تحلیلی و مراجعه به منابع اسنادی و کتابخانه ای و انجام مطالعات میدانی سعی دارد که به سوال مربوطه در ارتباط با چگونگی تاثیر کاربست تزیینات کاشی معرق بقعه شیخ امین الدین جبرائیل اردبیل در هویت بخشی به فضاهای شهری و زنده نگه داشتن آن پاسخ دهد و نتیجه آن که تزیینات کاشی معرق بقعه شیخ امین الدین جبرائیل قابلیت بالایی از نظر زیبایی و اصالت و معنا جهت کاربست در تزیینات مناظر شهری برای ایجاد فضایی متناسب با فرهنگمان و القای ارزشمندی فضا توام با حس معنوی در شهروندان دارد و در نهایت پیشنهاداتی در این زمینه ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

نقوش هندسی ، کاشی کاری ، بقعه شیح جبرائیل کلخوران ، منظر شهری ، اردبیل ، ایران.