طراحی آستانه شهری با رویکرد راهبرد توسعه شهری (نمونه موردی:ورودی شرقی شهریار)

مفهوم «آستانه» به عنوان لحظه درک اتمسفر حاکم بر فضا در رابطه تنگاتنگی با محدوده فضا، مقصد(هدف) آن و مسیر مطرح می شود. ولی این مفهوم امروزه محدود به ورودی و دروازه گردیده، و آن نیز در حد یک روزن و یا تابلویی که ورود را اعلام می کند تنزل پیدا کرده است. از سوی دیگر با آشکار شدن آثار و پیامدهای نامطلوب اجرای طرح های شهرسازی که بدون نگرش راهبردی و جامع تهیه گردیده، ضرورت ایجاد تغییراتی در فرآیندها و روش های توسعه شهری با تاکید بر نگرش بلند مدت و راهبردی و نیز نگرش اجرایی در کوتاه مدت (برنامه ریزی تدریجی و گام به گام) ایجاد گردید. شهر شهریار با توسعه های جدیدی پیرامون خود از رشد بی رویه کلانشر تهران بی نصیب نمانده و به سمت یک گلوگاه عبوری برای تهران پیش می رود. لذا این پژوهش به دنبال طراحی آستانه ورودی شهریار با رویکرد راهبرد توسعه شهری است. به همین منظور داده های مورد نیاز به صورت اسنادی و پیمایشی گردآوری شده است. جهت بهره مندی از دیدگاه های شهروندان و کارشناسان و مسئولین شهری و ارزیابی دیدگاه آنان در مورد وضعیت آستانه شهری و نقش آن در استراتژی توسعه شهر شهریار، از دو نوع پرسش نامه استفاده گردیده است. تحلیل و بررسی داده های حاصل از پرسشنامه ها در محیط نرم افزار رایانه ای spss انجام پذیرفته است.نتایج حاکی از این است که به منظور طراحی آستانه شهریار باید به تعداد نشانه های موجود در مسیر، میزان وجود فعالیت های متنوع، میزان فعالیت شبانه، تعداد نمادها و سرمایه های فرهنگی تاریخی متمایز کننده محدوده و میزان تنوع و برجستگی فرم ها و فعالیت ها توجه نمود.

کلیدواژه ها:

عرصه آستانه شهر ، استراتژی توسعه شهری ، ورودی شهر شهریار