بررسی شاخصه های موثر در طراحی شهری دوستدار کودک با رویکردی به توسعه پایدار

امروزه شاخصه های موثر در طراحی شهری دوستدار کودک با رویکردی به توسعه پایدار و نیاز به اقدام در ایجاد جوامع سالم از جمله مهمترین موضوعات مورد توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری می باشد. کودکان از با اهمیت ترین گروه های سنی استفاده کننده از فضاها و محیط های شهری هستند و نیازمند توجه و حساسیت بیشتری نسبت به سایر گروه های سنی می باشند. از سویی دیگر، شواهد نشان دهنده آن است که غنای محیط و فضا، نقش برجسته ای در رشد و پرورش بهینه مهارت های جسمی، روحی و اجتماعی دارد. مطالعه و بررسی آماری-تحلیلی پارامترها و مولفه های تاثیرگذار در طراحی شهر دوستدار کودک نظیر روانشناسی رشد، محیط، فضا و طراحی شهری، زیست پذیری و بیوفیلیک و بازی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد که در این مقاله به آن پرداخته شده است. جامعه آماری این تحقیق را ۵۰ اثر نقاشی از کودکان پیش دبستان و پایه اول دبستان تلاشگران فدک قزوین تشکیل می دهد. شاخصه ها و الگوهای متعددی در شکل گیری فضای شهری و مولفه های توسعه پایدار در این آثار به دست آمده است. بر این اساس، اهمیت فضای سبز و بکارگیری عناصر مربوط به آن استنتاج می شود، بطوریکه کودکان فضای سبز و فضای بازی را به هیچ عنوان جدای از هم نمی دانند و بیشتر تمایل دارند این فضاها در ترکیب با یکدیگر و در نزدیکترین فاصله از محل زندگی خود باشد. بنابراین برنامه ریزی و طراحی هوشمندانه در زمینه فضای سبز شهری با الهام از طبیعت و رعایت مولفه های توسعه پایدار و همچنین خلق محیط های بازی در شهر دوستدار کودک، می تواند منجر به توسعه خلاقیت و کنجکاوی، قدرت تمرکز، فعال شدن حواس پنج گانه، تقویت یادگیری و شکل گیری شخصیت کودکان گردد. ایجاد بستر مناسب و فراهم نمودن فرصت مشارکت در انجام طرح ها و پروژه ها برای کودکان و تعریف نقش اجتماعی آنان از دیگر اهداف مورد نظر در طراحی شهر دوستدار کودک با توجه به مولفه های توسعه پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، شهر دوستدار کودک ، طراحی فضای شهری ، توسعه پایدار