بررسی مدیریت پسماند در یکی از بیمارستان های شهرستان شوشتر

مقدمه: اگر چه پسماندهای پزشکی، سهم نسبتا کمی از کل پسماندهای تولید شده یک جامعه را نشان می دهد، ولی مدیریت پسماندهای پزشکی یک موضوع مهم و بحرانی در سرتاسر جهان در نظر گرفته می شود؛ به طوری که به عنوان خطرات بالقوه بهداشتی و آسیب به محیط زیست مطرح است، بر همین اساس با هدف شناخت مدیریت پسماند پزشکی در یکی از بیمارستان های شهرستان شوشتر مورد بررسی قرار گرفته شد. روش تحقیق: ابزار گردآوری داده ها از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه با مسئولان مدیریت دفع زباله ها، کارکنان و کارکنان خدماتی و استفاده از شواهد و مستندات است؛ از فرایند دفع زباله در این بیمارستان، جایگاه نگهداری موقت زباله ها و محل دستگاه اتوکلاو بازدید صورت گرفت. در این بازدید ها به ظروف زباله و محتویات آنان، ظروف حمل و نقل داخلی زباله، نحوه جداسازی، وسایل حفاظت فردی، ایمنی و بهسازی جایگاه موقت زباله توجه شد. یافته ها: در بیمارستان مورد مطالعه مقدار پسماند های عفونی ۸۲/۲۳ درصد، نوک تیز و برنده ۸۱/۱ درصد، معمولی یا شبه خانگی ۳۲/۷۴ درصد و شیمیایی_دارویی ۰۳۴/۰ درصد بود. مدیریت پسماند بیمارستانی در زمینه نحوه تفکیک در چهار دسته اصلی پسماند عفونی، تیز و برنده، شیمیایی_دارویی و عادی در محل تولید، اقدام به جداسازی پسماند ها می کردند. در بخش های بیمارستان محل مناسبی برای شستشو و گندزدایی سطل های زباله وجود نداشت. محل نگهداری ذخیره موقت فاقد سیستم آب گرم ، تهویه مناسب بود و سیستم فاضلاب آن گرفتگی داشت. سیستم بی خطرسازی پسماند در این بیمارستان یک عدد سیستم اتوکلاو ۳۰۰ لیتری بود که ظرفیت دستگاه متناسب با پسماند های عفونی تولیدی بود. نتیجه: از عمده ترین مشکلات بیمارستان مورد مطالعه کمبود نیروی خدماتی در بیمارستان، کم توجهی در تفکیک صحیح زباله های بیمارستانی و کمبود تجهیزات در محل نگهداری زباله بود و ضرورت دارد با اختصاص بودجه و اعتبارات در راستای توسعه همه جانبه برنامه های مدیریت پسماند برنامه ریزی ویژه و مداومی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

پسماند پزشکی ، مدیریت پسماند ، پسماند عفونی ، گندزدایی ، بی خطرسازی پسماند