بررسی الگوهای معماری متاثر از محیط طبیعی در طراحی مجموعه رفاهی فرهنگی

مجموعه های گردشگری در طی ادوار تاریخی همواره به فکر حال عمومی گردشگران و رفاه آنان بوده اند و مبحث کارکرد محیطی همیشه در طراحی و جانمایی آنان مطرح بوده است.از آنجا که نگرش محیطی در قالب کارکرد طبیعت گرا بهتر می تواند در جذب گردشگران تاثیرگذار باشد و از طرفی هم با پیروی از الهامات محیط طبیعی می توان حس طراوت و سرزندگی محیط را بالا برد. لذا هدف این پژوهش بررسی الگوهای مهم کارکردی محیط طبیعی در طراحی مجموعه رفاهی فرهنگی و واکاوی تاثیرات مثبت منبعث از آن می باشد.روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت توصیفی تحلیلی در قالب مطالعه موردی و به روش کتابخانه ای و پیروی از منابع معتبر می باشد.راستای تحلیلی تحقیق به این موضوع اشاره می کند که توجه به فضاهای رفاهی در جهت آرامش انسانی از بعد ادراکی در مجموعه های رفاهی فرهنگی مطرح است.نتیجه این پژوهش به پیروی از نگرش های معماری متکثر از طبیعت و زبان طبیعت در طراحی مجموعه های رفاهی و فرهنگی در قالب بعد تاثیرگذار زمینه اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، محیط طبیعی ، کارکرد محیط ، گردشکری