گردشگری شهری و هویت بخشی

گردشگری شهری می تواند یک نیروی محرکه در توسعه بسیاری از شهرها و کشورها باشد که در پیشرفت برنامه جدید شهری وهدف توسعه پایدار نقش دارد. مهم ترین جنبه ای که در ارتباط با «گردشگری شهری» توسط گردشگران ارزش-گذاری می شود اصالت و منحصر به فرد بودن شهر است؛ این یعنی همان هویت شهری. بحث «هویت شهری» در مراکز تاریخی آنچنان از اهمیت برخوردار است که برنامه ریزی شهری را تحت تاثیر قرار داده است چرا که مهم ترین رکن معرفی شهرهای تاریخی یعنی «گردشگری» بیشترین نفع را از مفهوم هویت شهری می برد. درواقع سه عنصر گردشگران، افراد بومی و شهر تاریخی کاملا به یکدیگر وابسته اند و مهمتر اینکه هر سه آن ها نیز به طور مستقیم و بر اساس تعاریف مختلف به مبحث «هویت شهری» گره خورده اند. به طور کلی می توان گفت که هویت شهری از دو منظر کالبد فیزیکی شهر و البته روح شهر یعنی ویژگی های محیطی غیرظاهری که شهر مورد نظر را از سایر شهرها متمایز می کند، تعریف می شود. در واقع هویت شهر مجموعه ای است از ویژگی های فضایی و ساختاری یک شهر که در کنار مفاهیم فرهنگی- اجتماعی خاص شهر معنا پیدا می کند.لذا با توجه به اهمیت گردشگری شهری در هویت بخشی، هدف از انجام این مطالعه، بررسی نقش گردشگری شهری در هویت بخشی می باشد. بدین منظور ، این مطالعه درصدد پاسخ به این سوال است که آیا گردشگری شهری می تواند نقشی در هویت بخشی داشته باشد؟جهت پاسخ به سوال تحقیق، باروش اسنادی ابتدا به بررسی مطالعات پیشین پرداخته شد.یافته ها حاکی از این می باشد که فرهنگ، نمادها و نشانه ها، انسجام فضای شهری، میراث فرهنگی و خانه های سنتی می توانند بعنوان عناصری هویت بخش نقش قابل توجهی را در گردشگری شهری ایفا کنندو براساس تقسیم بندی که جیمز از ابعاد هویتی دارد،گردشگری شهری می تواند با تقویت سایر گونه های گردشگری همچون گونه تاریخی فرهنگی و طبیعت گردی در راستای هویت بخشی و حفظ اصالت گام بردارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری شهری ، هویت ، شهر ، عناصر.