تدوین چهارچوب فرآیند طراحی شهری با بررسی تجارب طراحی شهری جهان

در کشور ایران با شهرهای تاریخی متعدد و قدمتی متعلق به سال هایی دور، پتانسیل های فراوانی برای ارتقا کیفیت زندگی شهری و احیای هویت و فرهنگ تاریخی این تمدن چند صد ساله وجود دارد. در این میان بررسی تجارب طراحی شهری جهانی، پیامدهای جراحی های شهری مدرن را به واسطه اجرای مقدم پروژه ها در شهرهای دیگر جهان، با وضوح بیشتری برای ما نمایش می دهد و امکان بهره گیری از آنها را درراستای بومی سازی محقق می سازد. به همین منظور در این نوشتار کوشش بر آن است که با رویکردی تطبیقی (مقایسه ای)، به بررسی شماری از پروژه های کلان طراحی شهری که در راستای بازسازی، باززنده سازی و یا بازآفرینی بافت های کهن یا فرسوده شهری صورت گرفته اند، پرداخته شود. نهایتا با استخراج آموزه های موجود از برآیند این مقایسه ی تحلیلی، راهکارهایی بومی سازی شده متناسب با شرایط ویژه کشورمان، ارائه می گردد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که رویکرد های نوین شهرسازی دنیا در صورتی موثر واقع خواهند شد که اولا، به شناخت عمیقی در رابطه با زمینه ها، انگاشت ها و رهیافت های مرتبط با پیدایش تفکر مذکور دست یافت. دیگر اینکه، رویکرد مورد نظر در تطابق با شرایط محیطی، فرهنگی و ادراکی مردم به کار گرفته شوند تا قادر به التیام بخشی به زخم های زندگی شهری باشند و نتایج مثبتی را به بار آورند.

کلیدواژه ها:

فرآیند طراحی شهری ، تجارب طراحی شهری ، بازسازی ، بازآفرینی