بررسی و تحلیل فرم های خوشنویسی در طراحی چاپی معاصر در گرافیک

با توجه به تعریف پایه و اساسی از نوشتار به عنوان انتقال دانش و فکر از طریق نشانه ها، چاپ را می توان یکی از مراحل این تعریف در نظر گرفت به عبارت دیگر هنر و طراحی از طریق نوشتار بعد دیگری از این رشته می باشد. در گذشته تایپوگرافی به عنوان تکنیک چاپ با حروف فلزی که توسط گوتنبرگ در زمان خود توسعه یافته است، مورد استفاده قرار می گرفت. و به عنوان یک رشته تخصصی که ویژگی های هنری و گرافیکی نوشتار را دارا می باشد، در نظر گرفته می شود تایپوگرافی یک المنت طراحی میباشد که ایده انتقال دانش و پیام به صورت قابل فهم را ارائه می کند و همچنین به عنوان یک استایل زبان بصری ایده های مختلف تصویری را به نمایش می گذارد نامه به عنوان سنگ بنای اصلی تایپوگرافی دارای ساختار عمومی انتزاعی الفبا می باشد که از طریق انتقال نوشتار به صورت تصویری در روند تاریخی شناخته شده است المنت های اساسی نامه بسیار مهم و حیاتی می باشد و ویژگی های امروزی تایپوگرافی در پایان یک تحول و طولانی با شروع از دست خط شکل گرفته است در این فرآیند خوشنویسی به عنوان یک رشته تخصصی در نظر گرفته شده است ویژگی های اساسی تایپوگرافی و استایل نوشتاری را ایجاد کرده است و به عنوان هنر زیبایی نوشتاری تعریف شده است. ترکیبات خوشنویسی بر اساس فرهنگ مختلف موجود و به سه دسته تقسیم می شود: غربی، شرقی، اسلامی. خوشنویسی با توجه به انواع مختلفی که ایجاد کرده است،به عنوان یک عنصر طراحی در تولید محصولات گرافیکی کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

بررسی و تحلیل ، فرم ها ، خوشنویسی ، طراحی چاپی ، گرافیک معاصر