معماری سبز و تاثیر آن بر کیفیت زندگی مسکونی

امروزه به دلیل آلودگی های محیط زیستی و کاهش منابع فسیلی، توجه ویژه ای به معماری سبز در کل دنیا صورت گرفته است. اکنون زمانی است که منابع رو به زوال است، هنگامی که دغدغه معماران، معماران منظر، طراحان شهری، مهندسین و متخصصین ساختمان اساسا در چاره جوئی برای آینده است. متخصصین طراح باید حوزه مهارت و تخصص و فعالیت خود را در این زمینه بسط دهند که این از منابع حفاظت شود و حامی آینده فرزندان، نوه ها و نسل های بعدی باشد. قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز خلق شود مانند هر چیز دیگر به یک خالق احتیاج دارد. این موضوع یعنی ایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می کند کمک خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد. هدف از انجام این پژوهش، یافتن نکات طراحی معماری سبز و تاثیر آن بر کیفیت زندگی مسکونی می باشد. همچنین روش تحقیق استفاده شده توصیفی تحلیلی بوده و بر اساس کتب و مقالات معتبر به دست آمده اند. نتایج نشان داد که در ساختن ساختمان باید الزامات مرتبط با شکل و ویژگی های محیط را مدنظر قرارگیرد. همچنین عملکرد فرهنگی ساختمان همچون مفاهیمی چون زیبایی شناسی، کیفیت معمارانه، طراحی شهری، برنامه ریزی و عوامل محیطی را باید مورد توجه قرار گیرد. مجتمع مسکونی باید مطابق با نیازهای اجتماعی و فرهنگی انسانها طراحی کرد و در طراحی باید نور و فضاها مورد توجه باشد. همچنین فرم و شکل فضاها باید طوری باشد که باعث سرزندگی و شادابی گردد. امید است که این پژوهش کمک شایانی به طراحان کرده باشد.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، کیفیت زندگی ، معماری ، مسکونی