بررسی مدیریت و روش کاهش مشکلات سازه های بلندمرتبه شهر تهران

امروزه مسائلی از قبیل افزایش جمعیت، نیاز به اسکان در شهرها، کمبود زمین، بازسازی و نوسازی و جلوگیری از رشد بی رویه شهرها باعث شده که ساخت بناهای بلند به شدت مورد توجه قرار گیرد. شهر تهران به عنوان پایتخت کشور و همچنین یکی از کلان شهرهای کشور در زمینه بلندمرتبه سازی دارای چالش های مدیریتی بی شماری است. مقاله حاضر با هدف بررسی مدیریت و روش های کاهش مشکلات سازه های بلندمرتبه در تهران به صورت توصیفی-تحلیلی و به شیوه پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تعدادی از متخصصین در زمینه بلندمرتبه سازی و مدیریت بحران می باشند که از ارگان های شهرداری، نظام مهندسی، مدیریت بحران و آتش نشانی انتخاب شدند، همچنین تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از گردآوری اطلاعات با استفاده از روش سلسله مراتبی AHP و با نرم افزار Expert Choice انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد اوزان زیرمعیارها بر اساس معیار ایمنی سازه های بلندمرتبه زیرمعیار «ایمنی ساکنین در هنگام اضطرار» با وزن ۵۹۸/۰ در رتبه اول و «ایمنی ساکنین به لحاظ قرارگیری در معرض آلودگی هوا»، «ایمنی کارکنان در هنگام اجرای پروژه»، «ضعف نظارت بر اجرا و کیفیت مصالح مورد استفاده»، «پیچیدگی برخی از سازه های ویژه در طراحی» و «وجود ضعف های اجرایی در کشور بخصوص در بلندمرتبه سازی» با وزن ۴۰۲/۰ ، ۳۲۶/۰ ، ۲۸۰/۰ ، ۱۱۵/۰ و ۰۹۳/۰ در رتبه های دوم تا ششم قرار دارد. اوزان زیرمعیارها براساس معیار مدیریت بحران ، زیرمعیار « پیشگیری» با وزن ۵۰۲/۰ در رتبه اول و « آمادگی»، «مدیریت مکان های حساس»، «ایجاد پایگاه امدادرسانی در منطقه»، «تامین شرایط امداد رسانی » و «کنترل امنیت در منطقه» با وزن ۴۲۳/۰ ، ۴۱۱/۰ ، ۲۳۰/۰ ، ۱۳۵/۰ و ۱۲/۰ در رتبه های دوم تا ششم قرار دارد. اوزان زیرمعیارها براساس معیار « کاربری های پیرامون»زیرمعیار «افزایش تراکم ساختمانی و زمین مسکونی» با وزن ۳۵۴/۰ در رتبه اول و «افزایش قیمت خرید و فروش مسکن»، «افزایش قیمت اجاره بهای ساختمان های منطقه»، « انسداد زوایا و گستره های دید» و «نبودن مظهر معماری و بافت بومی و سنتی منطقه» با وزن ۳۱۵/۰ ، ۲۱۶/۰ ، ۱۹۲/۰ و ۰۸۸/۰ در رتبه های دوم تا پنجم قرار دارد.

کلیدواژه ها:

سازه های بلندمرتبه ، مدیریت مشکلات ، مدیریت بحران ، آتش سوزی های احتمالی