سنجش کمی مولفه های استاندار ساختمان سبز در ایران

در جوامع کنونی استاندارد امتیاز دهی ساختمان سبز به عنوان یکی از راهکارهای ارزیابی زیست محیطی ساختمان های توسعه یافته است.از سوی دیگر برخی از مشکلات توسعه و استفاده از این سیستم ها،انتخاب معیار و وزن دهی به آنهاست.لازم به ذکر است که انتخاب و وزن دهی به این معیار ها بدون توجه به شرایط اقلیمی،جغرافیایی و ... نمی توان آنچنان که باید کارآمد باشد.به همین جهت رتبه بندی منطقه ای، در حال حاظر با اقبال بیشتری نسبت به سیستم های بین اللملی مواجه است]۱[.در این تحقیق با هدف دستیابی به یک سیستم رتبه بندی منطبق با شرایط اقلیمی کشور، ابتدا مطالعه عمیقی بر روی نه سیستم رتبه بندی LEED, BREEAM, DGNB, HQE, CASBE,GREENSTAR,GREEN) (GLOBE ,PEARL موجود صورت گرفت.سپس معیارها،شاخص ها و وزن دهی های این سیستم ها همسان سازی گردیده و با تحلیل ضریب رگراسیون هر معیار به فرمول مشخصی دست یافتیم که با جای گذاری اطلاعات موجود مربوط به ایران، اولویت و وزن دهی معیارها مشخص گردید.سپس با مقایسه و همگون سازی اشتراکات سامانه های موجود به یک سری شاخص، متناسب با ایران دست یافتیم و در نهایت با استفاده از تکنیک AHP و نرم افزار expert choice شاخص های پایداری بصورت دو زوجی مقایسه و وزن دهی گردید؛ و با محاسبه ضریب ناسازگاری از درست بودن نتایج اطمینان حاصل کردیم.در ادامه با تهیه یک جدول جامع از یافته های موجود به یک سیستم ارزیابی متناسب برای ایران مطابق با شرایط موجود دست یافتیم.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، وزن دهی ، سیستم ارزیابی ، معماری پایدار ، ساختمان سبز