بررسی توسعه پایدار شهری و توسعه میان افزا و تجارب موفق آن

توسعه گسترده شهرها اراضی مناسب و مطلوب شهرها را از بین برده و برخی از اراضی در درون بافت های شهری بدون استفاده گذاشته است از طرفی با گذشت زمان بناها اهمیت و ویژگی خاص خود را به مرور زمان از دست داده و به نوعی فرسوده می شوند که نیاز به تغییر در کالبد، فعالیت و یا هر دو را دارند. برای مسائل یاد شده رویکرد جدیدی به نام توسعه میان افزا در جهان مطرح گشته است که به توسعه فشرده و عمودی در شهرها منجر می شود و مانع از بین رفتن اراضی مطلوب شهری و بافتهای شهری می گردد و به استفاده از اراضی بایر در بافت های شهری می پردازد. در کشور ما رشد جامعه ی شهری دارای سابقه ای طولانی است و با افزایش جمعیت و مهاجرت های گسترده به شهر ، امکان برنامه ریزی دقیق جهت دست یافتن به نیازهای مختلف، اشتغال، سکونت، آموزش، بهداشت و ... کاهش یافته است. در نتیجه گسترده بی رویه و کنترل نشده شهرها، آسیب زیادی به بافت شهر از لحاظ انسجام فضایی و هم چنین پراکندگی مناسب خدمات وارد کرده است. امروزه با توجه اهمیت حفظ منابع طبیعی و کاهش آثار زیست محیطی،توسعه بی رویه شهرها، توسعه ی میان افزا (درونی)به عنوان یکی از رویکردهای شهرسازی و زیر مجموعه توسعه پایدار مطرح شده است. در نتیجه به جای گسترش افقی شهرها، رشد آن ها در محدوده ی موجود و با حداکثر استفاده از امکانات اراضی توسعه یافته واقع در محدوده شهر، اولویت دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهر ، توسعه پایدار ، توسعه میان افزا