مقایسه فاکتورهای خطر بیماری ایسکمیک قلبی در کارگران «شیفت کار» صنایع خودروسازی در ایران

  هدف: مقایسه فاکتورهای خطر بیماری ایسکمیک قلبی در کارگران «شیفت کار» صنایع خودروسازی در ایران.   روش کار: در قالب یک مطالعه همگروهی تاریخی، با استفاده از پرونده های مرکز ایمنی و بهداشت کارگران، اطلاعات راجع به فاکتورهای خطر بیماری های قلبی عروقی و اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنا دار بودن ۰۵/۰ p < در نظر گرفته شد.          نتایج: میانگین کلسترول HDL در کارگران با یک شیفت کاری ثابت (صبح) mg/dl ۶۳/۴۷؛ در کارگران با دو شیفت چرخشی (عصر و صبح) mg/dl ۶۹/۴۰ و در کارگران با سه شیفت چرخشی (شب، عصر، صبح) mg/dl ۲۶/۳۷ محاسبه گردید که این تفاوت از نظر آماری با ۰۰۰/۰= p معنا دار شد. همچنین تعداد افراد با کلسترول HDL کم تر از mg/dl ۴۵ در گروه با یک شیفت کاری ثابت (صبح) ۶۳ نفر و در گروه با دو شیفت چرخشی (عصر و صبح) ۱۲۸ نفر و در گروه با سه شیفت چرخشی (شب، عصر، صبح) ۱۵۴ نفر با ۰۰۵/۰= p اختلاف معنا داری به دست آمد.   نتیجه گیری: بین میانگین کلسترول HDL و تعداد افراد با کلسترول HDL کم تر از mg/dl ۴۵ و کار در دو و سه شیفت چرخشی ارتباط وجود دارد و از آن جا که سطح پایین کلسترول HDL از فاکتورهای خطر مهم برای ایجاد بیماری ایسکمیک قلبی محسوب می شود، اصلاح شرایط شیفت کاری و به خصوص شیفت شب کار لازم به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بیماری های ایسکمیک قلبی ، فاکتورهای خطر ، شیفت کاری