سنتز چسب غشایی تحت خلا بر پایه مونومرھای بوتیل اکریلات-متیل متاکریلات

به منظور تغییراتی در خواص لاتکس بوتیل آکریلات –وینیل استات از جمله بهبود خواص چسبندگی و مکانیکی آن، از غلظتهای مختلف آکریلیک اسید ۰)، ۰/۴، ۰/۸، ۱ درصد) به عنوان مونومر کمکی استفاده گردید. از تکنیک پلیمریزاسیون امولسیونی نیمه پیوسته برای سنتز رزین بوتیل آکریلات – وینیل استات استفاده شد. با افزایش غلظت آکریلیک اسید (از۰ تا ۰/۸ درصد) خواص چسبندگی لاتکس، از جمله استحکام برشی و استحکام پوستگی (به ترتیب تا ۱۱۸۵ kPaو ( ۰/۳۶ N/mm افزایش یافت و سپس با افزایش غلظت اکریلیک اسید ۱ ) درصد) کاهش پیدا کرد. با افزایش اندک غلظت آکریلیک اسید احتمالا با تشکیل پیوند هیدروژنی، چسبندگی تسریع و نفوذپذیری افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

پلیمریزاسیون امولسیونی نیمه پیوسته ، ، کوپلیمر بوتیل آکریلات-وینیل استات ، چسب غشایی تحت خلا.