بررسی تزریقپذیری و مقاومت به آبشویی خمیرهای کامپوزیتی جایگزین استخوان حاوی بیوپلیمرها وɑ -CSH
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 373
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BCBCN05_016
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1401
چکیده مقاله:
بیومواد کامپوزیتی آلی- معدنی تزریق پذیر، با توجه به عملکرد غیرتهاجمی اش، موضوع تحقیقات نوین پیونددهی های مصنوعی استخوان و به طور کلی بافت همبند شده است. در این پژوهش، ۷۲ نمونه خمیر کامپوزیتی آلی- معدنی با ترکیب ژلاتین، آلژینات و کندروئیتین سولفات به عنوان فاز آلی خمیر و α-CSH و n-CDHA به عنوان بخش معدنی کامپوزیت، با مقدارهای متفاوت اجزا (درصدهای وزنی متفاوت بیوپلیمرها و نسبت پودر به فاز مایع متفاوت برای بخش معدنی) ساخته شدند. با توجه به اینکه مشخصه های تزریقپذیری و مقاومت به آبشویی به ویژه در ساعات نخست کارگذاری در ناحیه بافت مورد نظر، از ویژگیهای لازم برای یک بیومواد کامپوزیتی تزریق پذیر مطلوب و همچنین یک پیونددهی موفق استخوانی میباشد، نمونه ها تحت آزمایشهای تزریق پذیری با دستگاه آزمایش خواص مکانیکی و مقاومت به آبشویی در محیط بافر Tris قرار گرفتند . با توجه به نتایج حاصل، هشت نمونه بهینه با درصد تزریق پذیری بیشتر از % ۸۰ و درصد اتلاف وزن ناچیز در محیط بافر Tris طی مدت زمان ۲ ساعت (کمتر از % (۲، بدست آمدند. با توجه به نتایج این پژوهش، میتوان گفت که این هشت نمونه بیومواد تزریق پذیر کامپوزیتی آلی - معدنی شرط لازم را برای پیونددهی استخوانی با سیستمهای خمیری- تزریقی دارا است و پس از انجام آزمایشهای تکمیلی میتواند برای کاربردهای ترمیم و بازسازی استخوان بهویژه در ناحیه های نزدیک به بافت غضروف، استفاده شود.
کلیدواژه ها:
کامپوزیت آلی- معدنی ، خمیر استخوانی تزریق پذیر ، درصد تزریق پذیری ، مقاومت به آبشویی ، آلفا کلسیم سولفات نیم آبه ، کندروئیتین سولفات ، هیدروکسی آپاتیت کم کلسیم ، ژلاتین ، آلژینات.
نویسندگان
علیرضا چمن سرا
دانشجوی دکترا، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، البرز، ایران
علی اصغر بهنام قادر
دانشیار، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، البرز، ایران
علی زمانیان
استاد، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، البرز، ایران