نقد و بررسی دلایل سلفیان جهادی بر کفر حاکم و مردمان سرزمین های اسلامی با توجه به کلام اهل سنت
محل انتشار: دوفصلنامه کلام حکمت، دوره: 3، شماره: 6
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 172
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TWJ-3-6_003
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1401
چکیده مقاله:
سلفیه جهادی به جریانهای از سلفیه اطلاق میشود که با مبانی خاص خود، داعیه برقراری حکومت و خلافت اسلامی دارند و تنها راه رسیدن به آن را جهاد مسلحانه میدانند. آنان قائل به کفر نظامهای فعلی و جاهلیت جوامع هستند و تنها راه تغییر را جهاد اعلام میکنند. سلفیه جهادی با تکیه بر آیاتی همانند ۱۲۳ توبه و بدون توجه به دیگر آیات، حاکمان ممالک اسلامی را کافر قلمداد کرده و جنگ و قتال علیه آنان را واجب عینی میدانند. این مساله از دو جهت قابل نقد است؛ اول: کافر بودن حاکمان ممالک اسلامی، دوم: مخالف بودن این دیدگاه سلفیه جهادی با کتاب، سنت و اجماع. از اینرو ضرورت ایجاب میکند که ضمن تعریف صحیح سلفیه جهادی، با تمسک به آیات و روایات به بیان دیدگاه صحیح در برخورد با حاکمان بپردازیم و بیان نماییم که برداشت سلفیان جهادی از این آیه با تفاسیر علمای اهل سنت در تضاد است، چرا که علمای اهل سنت، کفر در این آیات را کفر اصغر دانسته که سبب خروج از اسلام نمیگردد و نهایتا حاکم، فاسق و ظالم میشود نه کافر.
نویسندگان