شواهدی از استقرار موقت دوره ساسانی از تل گپ کناره، استان فارس

تا کنون پژوهش های بسیاری در مورد شناخت دوره ساسانی صورت گرفته که عموما مربوط به مراکز حکومتی و شهرهای بزرگ این دوره بوده و کمتر به استقرارهای روستایی و یا موقت که در ارتباط با این مراکز بوده اند توجه شده ، جهت تحلیل ساختارهای اداری، اجتماعی، اقتصادی و شناخت الگوهای زیستی نیازمند توجه به تمامی آثار منطقه است.طی کاوش های صورت گرفته در این محوطه نهشته هایی با سفال دوره ساسانی شناسایی شد، با توجه به ضخامت کم نهشته ها، عدم شناسایی معماری، پراکنش خاکستر به نظر می رسد که این محوطه در دوره ساسانی به صورت موقت مورد سکونت قرار گرفته است. در این مقاله ضمن معرفی استقراری موقت از دوره ساسانی در ابتدا به طبقه بندی و گونه شناسی سفال های به دست آمده از کاوش پرداخته شده و سپس جهت شناخت ترکیب و ساختار سفال ها، تفاوت ها و تشابهات بین آن ها، میزان درجه حرارت پخت، آزمایش های پتروگرافی بر روی ? نمونه از سفال ها صورت پذیرفت که در نتیجه مشخص گردید که همگی سفال ها دارای بافت پورفیری بوده و با توجه به وجود کلسیت در نمونه ها احتمالا دمای پخت کوره کمتر از ??? درجه سانتی گراد بوده است. همچنین با مطالعه زمین شناسی منطقه و مقایسه نمونه ها با دیگر نمونه های مورد آزمایش قرار گرفته از سایر دوره های محوطه می توان گفت سفال ها تولید بومی و محلی هستند. جهت تاریخ گذاری مطلق نیز دو نمونه استخوان حیوانی مورد سنجش قرار گرفت که در نتیجه تاریخی در حدود ??? تا ??? میلادی را می توان برای نهشته های دوره ساسانی این محوطه پیشنهاد کرد.

کلیدواژه ها:

گاهنگاری ، دوره ، ساسانی ، پتروگرافی