رخساره های لرزه ای (Seismic Facies) رسوبات ترشیری جنوب دریای خزر در منطقه شمالغرب نوشهر و کاربرد آنها در تفسیر فرآیندهای رسوبی

در این تحقیق 16 نیمرخ لرزه ای در جهات شمال غرب – جنوب شرق شمال شرق – جنوب غرب از رسوبات ترشیری جنوب دریای خزر در منطقه شمال غرب نوشهر مورد بررسی قرار گرفته اند. دو برجستگی در منطقه شناخته شده است. برجستگی جنوبی بخشی از فلات قاره جنوب دریای خزر را تشکیل می دهد و برجستگی شمالی حاصل بالا آمدگی حوضه در اثر shale diapirism بوده است. از نظر ساختمانی گسلی با امتداد احتمالی شرقی – غربی و شیبی بطرف شمال در شیب قاره مشاهده می گردد. بر اساس شدت و تداوم سطوح انعکاسی ، رابطه هندسی آنها نسبت به یکدیگر و فرم عمومی آنها پنج رخساره لرزه ای (seismic dacies) شناخته شده است: 1- رخساره بدون انعکاس داخلی، 2- رخساره با لایه های موازی، 3- رخساره با انعکاس داخلی نامنظم (chaotic facies) ، 4- رخساره با انعکاس داخلی نیمه موازی و ساختار پشته مانند (mounded facies) و 5- رخساره با ساختار پیشرونده (prograding clinoform) . رخساره بدون انعکاس داخلی احتمالا نمایانگر رسوبات با سنگ شناسی یکنواخت (شیل؟) است. بر اساس تداوم سطوح انعکاسی رخساره با لایه های موازی به دو زیر ساختار تقسیم می شود. این رخساره غالب ترین رخساره در اکثر مناطق است و نمایانگر رسوبگذاری یکنواخت در محیط ساکن و آرام است. رخساره با انعکاس داخلی نامنظم ممکن است در شرایط متنوعی پدید آید که محتمل ترین حالتها جریانهای توده ای سوبات است. رخساره با ساختار پشته مانند احتمالا در نتیجه فرایندهای گرانشی رسوبات پدید آمده است. رخساره با ساختار پیشرونده در ارتباط با فرایند های دلتایی می باشد.