بررسی تاثیر کشش عضلات بر عملکرد حس عمقی و تعادل در مفصل زانوی بازیکنان فوتبال بعد از خستگی موضعی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 367

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTIC04_020

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1401

چکیده مقاله:

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کشش عضلات بر عملکرد حس عمقی و تعداد در مفصل زانوی بازیکنان فوتبال بعد از خستگی موضعی انجام شده است و در این تحقیق سعی شده با ارائه برنامه تمرینی به گروهی از فوتبالیست ها جوان، بررسی شود که آیا کشش عضلات بر عملکرد حس عمقی و تعادل در مفصل زانوی بازیکنان فوتبال بعد از خستگی موضعی تاثیرگذار است یا خیر؟پژوهش حاضر از نوع مطالعات موردی می باشد. روش تحقیق حاز نوع نیمه تجربی می باشد که به شکل میدانی آزمایشگاهی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را ۳۲ فوتبالیست مرد ۱۸ تا ۲۸ سال باشگاه غفاری تاکستان مشغول به بازی بودند. که از بین این افراد در نهایت ۱۰ نصر نمونه تحقیق را (نمونه گیری به صورت دردسترس)، تشکیل دادند که به صورت تصادفی ساده و پس از کامل کردن فرم رضایتنامه شرکت در پژوهش که با معیارهای ورود و خروج مطابقت داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها، داده های گردآوری شده در نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ وارد شد. قبل از تجزیه و تحلیل داده ها، متغیرهای کمی از لحاظ نرمال بودن از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف بررسی شدند. جهت مقایسه میانگین خطای بازسازی قبل و بعد از هر جلسه و در ۴ جلسه، از اندازه گیری مکرر و برای مقایسه تغییرات در ۴ گروه از آنالیز واریانس استفاده شد. برای بررسی تکرارپذیری اندازه گیری خطای بازسازی زاویه نیز از ICC استفاده شد که میزان آن خوب و ۰/۸ بود. یافته ها در غالب تغییر خطای مطلق و نسبی بازسازی زاویه اکستنشن زانو پس از گرم کردن، در سه زاویه ۲۰، ۴۵ و ۶۰ دروه در فوتبالیست ها ارائه شدند. در رابطه با بررسی یافته های مربوط به خطای مطلق بازسازی زاویه در برنامه گرم کردن تنها و بدون کشش در ۶۰ دروه تنشن عضله نقش بیشتری دارد. هرچه تنشن عضله ای بیشتر باشد خطای بازسازی کمتر می شود.چنانچه در برکناری گیرنده های مصللی، عضله می تواند با افزایش تنشن خطا را وبران نموده و بهبود بخشد. دو عامل گرم کردن و کشش هر دو باعث کاهش تنشن می شوند. از طرفی در رابطه با بررسی یافته های مربوط به خطای نسبی بازسازی زاویه چنانچه نتایج نشان می دهد تشابه بسیار زیادی بین خطاهای بازسازی مطلق و نسبی وجود دارد با این تفاوت که در گروه کشش هردو عضله در ۶۰ دروه اگرچه افزایش خطای بازسازی وجود داشت؛ اما معنی دار نبود و در گروه کشش همسترینگ در ۲۰ دروه نیز تصاوت معنی دار دیده نشد

نویسندگان

داود امینی

دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی حرکت اصلاحی/ امدادگری ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان